Αλλαγή φιλοσοφίας για τα «ληγμένα».

Σαφής ο διαχωρισμός στη διάθεση των ευπαθών προϊόντων με τα «μακράς διάρκειας»

Του Θαναση Τσιγγανα

«Οχι άλλα τρόφιμα στα σκουπίδια». Αυτό είναι το μότο ενός νέου κινήματος, που δείχνει να αποκτά αυθόρμητα πανευρωπαϊκή δυναμική και λόγω συνθηκών εκτιμάται ότι θα ενισχύεται καθημερινά και έμπρακτα από χιλιάδες καταναλωτές και όχι μόνον από τις δοκιμαζόμενες χώρες

του Νότου. Οι Ευρωπαίοι θέτουν εαυτούς ενώπιον ορθολογικών ευθυνών και αλλαγής καταναλωτικών πρακτικών, καθώς οι αριθμοί τούς «ενοχοποιούν». Σύμφωνα με την Eurostat, 90 εκατ. τόνοι τροφίμων πετάγονται ετησίως στην Ε.Ε. και για τη σπατάλη αυτή υπεύθυνα είναι τα νοικοκυριά σε ποσοστό 43% (λόγω «παρανοήσεων» στην ημερομηνία λήξης ή υπεραφθονίας αγαθών), η μεταποιητική βιομηχανία (39%) και ο κλάδος μαζικής εστίασης (14%).

Στην Ελλάδα, ο αντίστοιχος αριθμός τροφίμων έφθανε τους 488.000 τόνους προ κρίσης και παρ’ ότι δεν υπάρχουν νεότερα επίσημα στοιχεία, μαρτυρίες ανθρώπων της αγοράς δείχνουν δραστική διαφοροποίηση των Ελλήνων στις επιλογές «από το ράφι στο τραπέζι».

Η «ημερομηνία λήξης», που αναγράφεται στις τυποποιημένες συσκευασίες τροφίμων, αποτελεί το βασικό κριτήριο για να πετάξουν οι Ελληνες τα προϊόντα τους στο καλάθι. Αυτό προκύπτει από πρόσφατη έρευνα του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕΠΚΑ). Συγκεκριμένα, το 90% θεωρεί την ημερομηνία «πρώτο ζητούμενο», την ίδια ώρα που εμφανίζονται έναντι των άλλων Ευρωπαίων ιδιαίτερα δύσπιστοι και στο ζήτημα της ασφάλειας τροφίμων.

Η έρευνα του ΚΕΠΚΑ, σε δείγμα 1.552 ατόμων, πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο, λίγο πριν το υπουργείο Ανάπτυξης κοινοποιήσει διάταξη με την οποία επιτρέπει τη διάθεση τροφίμων των οποίων «η ημερομηνία έχει λήξει», αλλά θα μπορούν να διατίθενται σε ξεχωριστά ράφια των σούπερ μάρκετ, σε φθηνότερη τιμή, για καθορισμένο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για τρόφιμα «μακράς διαρκείας», όπως ρύζι, ζυμαρικά, όσπρια και όχι ευπαθή, όπως το γάλα, το γιαούρτι, το κρέας, τα αλλαντικά κ.ά. Η διάταξη, που προκάλεσε εξαρχής την αντίδραση του ΕΦΕΤ, διχάζει τις καταναλωτικές οργανώσεις.

«Το ζήτημα δεν είναι μόνο ελληνικό», είπε στην «Κ» ο πρόεδρος του ΚΕΠΚΑ κ. Νίκος Τσεμπερλίδης, που πήρε θέση υπέρ της αγορανομικής διάταξης για τη διαχείριση των «ληγμένων».

«Σε όλα τα τρόφιμα», λέει, αναγράφονται δύο κατηγοριών ημερομηνίες. Αυτή των ευπαθών προϊόντων, για την οποία οι καταναλωτικές οργανώσεις δεν αλλάζουν στάση και αυτή που αφορά στην «ημερομηνία κατανάλωσης κατά προτίμηση πριν...», που ορίζει μέρα/μήνα/έτος για τη λήξη του προϊόντος ή μήνα/έτος ή μόνο έτος. Αυτά τα προϊόντα, βάσει της αγορανομικής διάταξης του υπουργείου Ανάπτυξης, μπορούν να πωλούνται σε ειδικά διαμορφωμένα ράφια, αναφέρει ο κ. Τσεμπερλίδης, θέτοντας ζήτημα τιμής. «Είναι ευκαιρία να κερδίσουν οι καταναλωτές, γιατί αυτά τα προϊόντα επιστρέφονται στη μονάδα παραγωγής». Αν και η διάταξη δεν καθορίζει το ποσοστό μείωσης τιμής, το ΚΕΠΚΑ λέει ότι αυτή πρέπει να είναι χαμηλότερη κατά 30% - 50%. Ο ίδιος επισημαίνει ότι «έως τώρα χαρακτηρίζαμε ακατάλληλο ένα τυποποιημένο τρόφιμο, π.χ. ρύζι, αν είχε παρέλθει η αναγραφόμενη ημερομηνία, ενώ στη λαϊκή αγορά το ίδιο προϊόν πωλείται από το τσουβάλι όσο καιρό θέλει...».

Το έναυσμα για το κίνημα «όχι άλλα τρόφιμα στα σκουπίδια» είχε δοθεί το 2009, από επίσημα χείλη της Ε.Ε., με πρόταγμα «παράγουμε περισσότερα τρόφιμα από όσα καταναλώνουμε. Εκατομμύρια άνθρωποι στην Αφρική και στην Ασία θα μπορούσαν να ζήσουν μόνο από τα ληγμένα των πλούσιων δυτικών χωρών, πετάμε εκατομμύρια τόνους τροφίμων κατασπαταλώντας τεράστιους ενεργειακούς πόρους». Το στοίχημα που καλούμαστε σήμερα να υλοποιήσουμε είναι ότι οι ποσότητες τροφίμων που οδηγούνται στα σκουπίδια μπορούν να μειωθούν κατά 50%...

Πηγή:www.news.kathimerini.gr