Σπογγοσπορίωση.

Οργανισμός που την προκαλεί: Spongospora subterranea
Αυτός ο φυκομύκητας ζει  σε κατώτερα στρώματα του εδάφους και δεν είναι  παράσιτο καραντίνας  αυτή τη στιγμή. Είναι ένας μύκητας που έχει απαιτήσεις σε νερό και γι’ αυτό το λόγο εμφανίζεται μόνο στις υγρές χώρες της Ευρώπης, και ποτέ δεν προκαλεί ζημιές στη  Μεσόγειο.

Εύρος ξενιστών:
Ο μύκητας προσβάλει κυρίως την πατάτα, αλλά εμφανίζεται επίσης και σε άλλα σολανώδη φυτά.

Εμφάνιση και σημασία:
Είναι ένας μύκητας εδάφους που ζει στα δυτικά και βόρεια μέρη της Ευρώπης, όπου ο Ατλαντικός ή
τα παράκτια κλίματα, ή τα ψηλά βουνά εξασφαλίζουν ικανοποιητικό νερό για το μύκητα.  Ο μύκητας δεν εμφανίζεται ποτέ στη Μεσόγειο, και ακόμα και αν εισαχθεί,  το παθογόνο πεθαίνει  λόγω  της ξηρασίας και των ζεστών καιρικών συνθηκών. Στην κεντρική  Ευρώπη,  ο μύκητας επιβιώνει μόνο στις ορεινές περιοχές. Αυτό το παθογόνο δεν έχει μεγάλη σημασία, και προκαλεί σοβαρές απώλειες  στην παραγωγή μόνο σε εξαιρετικά  υγρά και  μολυσμένα εδάφη.  Το παθογόνο είναι μύκητας που προκαλεί κυρίως ποιοτική καταστροφή.

Συμπτώματα και ασθένειες που συγχέονται:
Ο μύκητας μολύνει μόνο τους κονδύλους. Στο περίδερμα του κονδύλου της πατάτας αναπτύσσει  μερικές ανοιχτόχρωμες κηλίδες διαμέτρου 1 έως  4 εκατ., οι οποίες έχουν ορατά όρια και εξελίσσονται σε ελαφρά εξογκώματα (φλύκταινες). Η επιδερμίδα των εξογκωμάτων αυτών σπάζει στο σημείο της κορυφής της σε σχήμα αστεριού. Κάτω από αυτή υπάρχουν βαθιές τρύπες 1 έως 2  εκατ. που είναι γεμάτες από την ξηρή μάζα καστανών σπορίων που είναι σαν σκόνη.

Η σπογγοσπορίωση μπορεί να μπερδευτεί με την ακτινομύκωση. Κυρίως συγχέονται τα όχι καλά αναπτυγμένα συμπτώματα. Στην ακτινομύκωση η επιδερμίδα των εξογκωμάτων σπάζει με σχήμα δικτυωτό, ενώ στην σπογκοσπορίωση με σχήμα αστεριού. Στη σπογκοσπορίωση τα εξογκώματα έχουν αρχικά πολτώδες, και αργότερα  καστανό περιεχόμενο σαν σκόνη. Στην ακτινομύκωση τα εξογκώματα περιέχουν μόνο ιστούς του φυτού, των οποίων η διογκωμένη επιδερμίδα φαίνεται καστανή.

Ο κύκλος της ασθένειας:
Ο μύκητας διαχειμάζει ως σποριάγγειο στο έδαφος ή ως μολυσμένος κόνδυλος  στον χώρο αποθήκευσης. Ο μολυσμένος κόνδυλος ή το έδαφος είναι οι πηγές μόλυνσης. Τα σποριάγγεια αναπτύσσουν σπόρια-εισβολείς με μαστίγια, τα οποία προσβάλουν τους κονδύλους από τα φακίδια. Τα σπόρια-εισβολείς επιτίθενται στα κύτταρα, αφήνουν τα μαστίγιά τους και τα κυτταρικά τοιχώματα, και ζουν στα κύτταρα ως αμοιβάδες. Μετά από το θάνατο των κυττάρων,  τα πλασμώδια  αναπτύσσουν κυτταρικό τοίχωμα και μεταβάλλονται σε σποριάγγεια.  Αυτή είναι η διαβιούσα μορφή του παθογόνου, η  λεπτή καστανή σκόνη στις κοιλότητες του μολυσμένου κονδύλου.

Η διάδοση γίνεται από το μολυσμένο κόνδυλο  ή από μολυσμένα από το έδαφος μέρη  (κόνδυλοι, ριζωματώδη φυτά , εργαλεία, μηχανές συγκομιδής ή άλλες μηχανές).