Πώς Παρασκευάζουμε θειασβέστιο.

Για το φάρμακο αυτό χρειάζονται:

Μια οκά ασβέστη φρέσκα καμένο
8 οκάδες νερό
2 οκάδες θειάφι ψιλοκοσκινισμένο
1 καζάνι 15 οκάδων από λαμαρίνα ή τενεκέ, ποτέ όμως χάλκινη

Παρασκευή
Ρίχνουμε στο καζάνι 2-3 οκάδες νερό, τον ασβέστη και με ένα ξύλο ανακατεύουμε καλά.
Όταν ο ασβέστης λιώσει καλά τότε προσθέτουμε και το θειάφι, ανακατεύοντας καλά με το ξύλο,
μέχρι ο ασβέστης και το θειάφι γίνουν ένα μίγμα ανοικτό κιτρινωπό.
Αμέσως μετά προσθέτουμε και τις υπόλοιπες 6 οκάδες νερό ανακατεύοντας και μετά τοποθετούμε το καζάνι πάνω στη φωτιά.
Εξακολουθούμε να ανακατεύουμε και από τη στιγμή που θα αρχίσει να βράζει το αφήνουμε στη φωτιά τρία τέταρτα της ώρας. Το υγρό θα αλλάξει εν το μεταξύ χρώματα και από κιτρινωπό που ήταν στην αρχή όταν το βάλαμε πάνω στη φωτιά, όταν το κατεβάσουμε, θα έχει πάρει το βαθύ χρώμα της σοκολάτας.
Επίσης πρέπει όταν το υγρό βράζει να προσθέτουμε το νερό που χάνεται με τον βρασμό.
Με ένα ξύλο λοιπόν σημαδεύουμε το ύψος που φτάνει το νερό όταν βάλαμε το καζάνι στη φωτιά και με το σημάδι συμπληρώνουμε το νερό που χάνεται.
Το θειασβέστιο αυτό διαλύεται μετά σε νερό σε αναλογία μιας οκάς θειασβεστίου σε 8-10 οκάδες νερού και με την διάλυση αυτή ραντίζονται τα δέντρα(αυτό εξαρτάτε από την εποχή, το καλοκαίρι η διάλυση είναι αραιότερη).
Πρέπει το ράντισμα να γίνεται με ψεκαστήρα από λεπτή λαμαρίνα, γιατί το θειασβέστιο προσβάλει τους συνηθισμένους ψεκαστήρες των αμπέλων από χάλκωμα.

Αλλά φυσικά σκευάσματα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε:

1.Φύλλα καρυδιάς
Αυτά μαζεύονται το φθινόπωρο από τις καρυδιές και βράζονται επί ένα τέταρτο της ώας σε νερό και σε αναλογία 15 οκάδες νερού και μίας φύλλων. Είναι καλό για την μελίγκρα και για μερικές κάμπιες λαχανικών.
Εγώ να προσθέσω ότι το εν λόγο διάλυμα σίγουρα είναι και μυκητοκτόνο, γιατί η φλούδα και τα φύλλα της καρυδιάς έχουν και φοβερές αντιμικροβιακές ιδιότητες για τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε και να δείτε και εμπειρικά αποτελέσματα στο ακόλουθο άρθρο:
Η θεραπευτική ιδιότητα του χυμού φλοιών καρυδιού στην κυνάγχη κατά τον Γαληνό και πειραματική επιβεβαίωση της δράσης του.

2.Για την ίδια χρήση μπορείτε να μαζέψετε μια αγκαλιά φύλλων ή κλαδιών ζαμπούκου ή κουφοξυλιάς και να τα βράσετε επί μισή ώρα στο περιεχόμενο 2 κουβάδων νερού. Έπειτα χύσετε μέσα κρύο νερό ενός κουβά.

3.Ο Ελλεβόρος κοινώς σκάρφη
Από το βότανο αυτό φτιάχνεται και από τις ρίζες του μια πολύ λεπτή άσπρη σκόνη που μπορεί ανακατεμένη με 3 οκάδες αλεύρι και μία ελλεβόρο να χρησιμοποιηθεί εναντίον του τυλιγαδίου του αμπελιού, της μελίγκρας και πολλών σκουληκιών. Επίσης χρησιμοποιείτε για ράντισμα σε αναλογία δέκα δραμιών εντός 1 ½ οκάδων νερού. Για να φέρει αποτέλεσμα η σκόνη πρέπει να είναι της ώρας όχι παλιά. Συνιστάτε πολύ για λαχανικά και καρπούς που πλησιάζουν την ωρίμανση, εκεί που δεν μπορούμε πια να μεταχειρισθούμε το αρσενικό.

4. Από τα κωνοφόρα δέντρα και άλλα τινά, η ριτίνη, το τερεβινθέλαιο (νέφτι) και κολοφάνιο, είναι χρησιμότατα.

Πηγή: Αι σπουδαιότεραι ασθένειαι των φυτών-Παράρτημα «Γεωργικού δελτίου» Αύγουστος 1932