Η σαλιγκαροτροφία αποτελεί μία επένδυση που κεντρίζει το ενδιαφέρον ανθρώπων που βλέπουν πως μέσα από την ενασχόλησή τους με τον πρωτογενή τομέα μπορούν να αναπτυχθούν οικονομικά σε μια περίοδο οικονομικής στενότητας και δυσπραγίας.
Σύμφωνα με το δισέλιδο αφιέρωμα που δημοσιεύει η εφημερίδα Agrenda, η περίπτωση του γεωπόνου και εκτροφέα σαλιγκαριών Γιάννη Παπαδόπουλου από τα Φάρσαλα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός νέου ανθρώπου που πριν από τρία χρόνια ξεκίνησε την εκτροφή σαλιγκαριών κλειστού τύπου του είδους «Helix Aspersa Muller» σε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις εκτάσεως 3.000 τ.μ.. εκτιμώντας πως ο αγροδιατροφικός τομέας είναι το μέλλον της χώρας μας.
Ο τύπος εκτροφής του Helix aspersa διακρίνεται σε δύο στάδια, της αναπαραγωγής και της πάχυνσης. Η αναπαραγωγική διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα σε ειδικά διαμορφωμένο κτίριο ή στο χώρο πάχυνσης. Η επιλογή του τρόπου εξαρτάται από το μέγεθος της μονάδας, καθώς και το ύψος της επένδυσης. Η αναπαραγωγή μέσα στο χώρο πάχυνσης υπόκειται σε γεωγραφικούς περιορισμούς. Ο κ. Παπαδόπουλος υποστηρίζει πως η εκτροφή κλειστού τύπου αποτελεί μία πιο σίγουρη επένδυση σε σύγκριση με την ανοιχτού τύπου λόγω των πολυάριθμων κινδύνων που αντιμετωπίζει το είδος.
Ο παράγοντας «έδαφος»
Ένα έδαφος με άφθονη οργανική ύλη ευνοεί την αύξηση και ανάπτυξη των σαλιγκαριών. Σε γενικές γραμμές, εάν είναι κατάλληλο για φυλλώδη λαχανικά και ντομάτες, μπορεί να ευνοήσει τη σαλιγκαροτροφία, αλλά φυσικά η επιστημονική τεχνογνωσία έχει καταφέρει να καλύψει τυχόν προβλήματα στον τομέα αυτό. Το ελληνικό έδαφος θεωρείται πάντως ιδιαιτέρως κατάλληλο για την εκτροφή σαλιγκαριών. Ωστόσο, απαιτείται εδαφολογική, χημική και φυσική ανάλυση του εδάφους, καθώς και ανάλυση νερού –αν υπάρχουν βαρέα μέταλλα, υπάρχει πρόβλημα.
Σύμφωνα με τον κ. Παπαδόπουλο πριν μπουν οι γεννήτορες είναι αναγκαίο να απολυμανθεί το έδαφος με ασβέστιο. Για την επίτευξη της υγρασίας που είναι απαραίτητη στο εκτροφείο του, ο ίδιος φυτεύει τριφύλλι που είναι πάντα πράσινο, καθώς μετά από δοκιμές παρατήρησε πως ο βιολογικός κύκλος άλλων φυτών δεν συμπίπτει με τον αντίστοιχο του σαλιγκαριού. Όσον αφορά την παροχή νερού συστήνει το αυτόματο πότισμα και συγκεκριμένα ο ίδιος από τις 18:30 το απόγευμα μέχρι τις 06:30 το πρωί «δροσίζει» τα σαλιγκάρια του κάθε μία ώρα για τη χρονική διάρκεια του ενός λεπτού παρέχοντας με αυτόν τρόπο την κατάλληλη ποσότητα νερού έτσι ώστε τα σαλιγκάρια να βρίσκονται σε εγρήγορση και να μην σχηματίζονται λιμνάζοντα ύδατα που μπορεί να αποβούν μοιραία για την επένδυση πνίγοντας το ζώο.
Στάδια δημιουργίας εκτροφείου σαλιγκαριών
1. Επιλογή του κατάλληλου χωραφιού. Το χωράφι είναι επιθυμητό να είναι επικλινές ώστε να μην κρατάει νερά και απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει νερό.
2. Περίφραξη του χωραφιού.
3. Οριοθέτηση του χώρου όπου θα κατασκευαστεί το εκτροφείο.
4. Κατασκευή του μεταλλικού σκελετού του εκτροφείου και τοποθέτηση λαμαρίνας περιμετρικά του εκτροφείου.
5. Εσωτερική διαμόρφωση των πάρκων εκτροφής.
Διαδικασία εκτροφής
1. Επιλογή των κατάλληλων γεννητόρων και την τοποθέτηση αυτών στο εκτροφείο τη χρονική περίοδο από 15 έως 20 Μαρτίου.
2. Τοποθέτηση για ένα στρέμμα περίπου 12.000 γεννητόρων στο 40% της έκτασης του εκτροφείου.
3. Σε κάθε πάρκο των 150 τετραγωνικών μέτρων τοποθετούμε 4.000 γεννήτορες και 100 ξύλινες φωλιές.
4. Οι γεννήτορες σε 15 ημέρες από την τοποθέτησή τους θα αρχίσουν να ζευγαρώνουν. Και σε 20 -25 ημέρες (από το ζευγάρωμα) τα πρώτα μικρά σαλιγκαράκια θα κάνουν την εμφάνισή τους στο εκτροφείο.
5. Με την γέννηση των μικρών σαλιγκαριών, χρειάζεται συχνός έλεγχος στις φωλιές ώστε να μην παρατηρείται συνωστισμός από πολλά σαλιγκάρια. Αν παρατηρηθεί ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, είναι απαραίτητη η αραίωση των μικρών σαλιγκαριών στο υπόλοιπο 60% του εκτροφείου.
6. Καθημερινός σχεδόν έλεγχος για τροφή και υγρασία.
7. Οι διαδικασίες αυτές γίνονται μέχρι το τέλος Οκτωβρίου έως 15 Νοεμβρίου το αργότερο όπου και πραγματοποιείται η συλλογή όλων των σαλιγκαριών (τα μικρά για τη χειμερινή νάρκη και τα μεγάλα για πώληση).
8. Οι διαδικασίες επαναλαμβάνονται τη νέα χρονιά με την ίδια ακριβώς σειρά και την ίδια σημασία.
Το κλειδί βρίσκεται στη συγκομιδή
Η συλλογή των σαλιγκαριών πραγματοποιείται κατά τους μήνες Απρίλιο – Μάιο και τέλος Αυγούστου έως Νοέμβριο. Αποφεύγουμε την συλλογή τους θερινούς μήνες διότι είναι δύσκολη η αποθήκευση ( απαιτείται ψυγείο). Το σαλιγκάρι 4 μήνες από την γέννηση του είναι έτοιμο για συλλογή. Τα κριτήρια συλλογής των σαλιγκαριών είναι τα εξής:
Μέγεθος ( 28-35 χιλιοστά)
Βάρος (9-12 γρ)
Μπορντούρα ( γύρισμα του κελύφους)
«Τη συγκομιδή πρέπει να την κάνει κάποιος που γνωρίζει καθώς δεν είναι εύκολη δουλειά» υπογραμμίζει ο κ. Παπαδόπουλος για να μην πάρει κατά λάθος τους γεννήτορες. Συνεχίζοντας αναφέρει «εγώ προσωπικά την κάνω ο ίδιος ώστε να είναι σίγουρος».
Στέγνωμα των σαλιγκαριών
Μετά την συλλογή, τα σαλιγκάρια τοποθετούνται σε δίχτυ πάνω σε συρμάτινο πλέγμα έτσι ώστε να αερίζονται καλά. Αν στο χώρο υπάρχει αφυγραντήρας και ανεμιστήρας η διαδικασία μπορεί να έχει μικρότερη χρονική διάρκεια . Όσο πιο γρήγορα στεγνώσει το σαλιγκάρι και πέσει σε νάρκη, τόσο πιο μικρό θα είναι το ποσοστό θνησιμότητας. Αν μπει σαλιγκάρι στο τελάρο που δεν είναι στεγνωμένο μετά από δύο ημέρες ξεκινούν τα προβλήματα.
Οι εχθροί του σαλιγκαριού
Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται στην αντιμετώπιση των εχθρών του σαλιγκαριού – που δεν είναι λίγοι – καθώς τρωκτικά, φίδια, πουλιά αποτελούν κυνηγούς του είδους. Ο καθημερινός έλεγχος της υγρασίας μέσα στο εκτροφείο και κοντά στις φωλιές των σαλιγκαριών είναι απαραίτητος αφού Η αυξημένη υγρασία (άνω του 90%) δημιουργεί πολλά προβλήματα. Ο σχολαστικός καθαρισμός στον χώρο εκτροφής (απομάκρυνση νεκρών σαλιγκαριών) είναι επίσης κομβικής σημασίας για την ανάπτυξη του είδους μέσα στο εκτροφείο. Συστήνεται επίσης ο τακτικός έλεγχος για επάρκεια τροφής (δεν στερούμε τροφή από τα σαλιγκάρια) και η επιλογή του κατάλληλου σιτηρεσίου για την σωστή ανάπτυξη των σαλιγκαριών.
Ξένος Γιώργος
Πηγή:www.agronews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου