Β. Κατή: ένα μεγάλο “όχι” στην καταστροφή του περιβάλλοντος και στον ευτελισμό της Ελλάδας.

(της Βασιλικής Κατή*)

Η μικρή μας Ελλάδα υποβάλλεται σε διαδικασία ταχύτατης φτωχοποίησης του λαού της και συνοπτικής εκποίησης του πλούτου της. Είναι πια κοινό μυστικό πως η ηθική διάβρωση των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων ενθάρρυναν τη διαφθορά, την αναξιοκρατία και την επιλεκτική τήρηση των νόμων, διαχέοντας προς τα κάτω σε όλα τα κοινωνικά

στρώματα την ηθική τους φτώχεια.

Πριν λίγα μόνο χρόνια οι έντιμοι πολίτες και πολύ περισσότερο οι πολίτες που αγωνίζονταν είτε ως άτομα είτε ως κοινωνία των πολιτών για πανανθρώπινες αξίες όπως η προστασία του περιβάλλοντος ή τα ανθρώπινα δικαιώματα εις βάρος της προσωπικής και επαγγελματικής τους ζωής, θεωρούνταν “ηλίθιοι”.

Έτσι απλά η νεοελληνική κοινωνία ανέστρεψε πλήρως την έννοια του «ιδιώτη» της αρχαιοελληνικής κοινωνίας [ιδιώτης: υβριστική έννοια για τον πολίτη που αδιαφορεί για τα κοινά, η οποία εξέλαβε την έννοια του «ηλιθίου» (idiot) στην Αγγλική γλώσσα], θυσιάζοντας κάθε ανώτερη ιδέα προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο στο βωμό της προσωπικής οικονομικής ισχύος.

Η ηθική και αξιακή κρίση συνυφασμένη με τη βαθιά πολιτική κρίση, έδωσε γόνιμο έδαφος στα παγκόσμια συμφέροντα να σπείρουν την οικονομική καταστροφή στην πατρίδα μας, και να μας οδηγήσουν στη σημερινή Ελληνική αμφιβόλου ποιότητας δημοκρατία.

Σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον λοιπόν, ο Ευρωβουλευτής κ. Κρίτων Αρσένης όρθωσε το ανάστημά του και ζήτησε το προφανές: εφαρμογή των νόμων και δη της διεθνούς και Ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας και στην Ελλάδα. Ακόμη και αν η εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας αφορά σε νορβηγική εταιρεία  η οποία έχει αναλάβει το νευραλγικής οικονομικής σημασίας αντικείμενο της σεισμικής έρευνας στα Ελληνικά ύδατα για πιθανή αξιοποίηση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Ζήτησε την εφαρμογή των μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας με βάση την Ευρωπαϊκή (Οδηγία 92/43) και τη διεθνή νομοθεσία  (πρωτόκολλο ACCOBAMS). Οι σεισμικές έρευνες με σύστημα υπερηχοεντοπισμού (sonar) μπορούν να προκαλέσουν μαζικούς θανάτους των κητωδών (φάλαινες, δελφίνια), τα οποία χάνουν τον προσανατολισμό τους και ξεβράζονται μαζικά στις ακτές.

Ζήτησε απλώς μεγαλύτερο επιστημονικό πλήρωμα, ως ο νόμος ορίζει, για την αποφυγή των άνω περιβαλλοντικών προβλημάτων. Ό,τι δηλαδή θα εφήρμοζε η ως άνω εταιρεία στη Νορβηγία και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην της θεωρούμενης από τους Ευρωπαίους Εταίρους μας τριτοκοσμικής Ελλάδας, όπου όλα επιτρέπονται υπό την ανοχή ή την άγνοια των ιθυνόντων και των πολιτών της.

Έτσι, ένας νέος άνθρωπος που βραβεύτηκε στο Ευρωκοινοβούλιο ως καλύτερος Ευρωβουλευτής της Επιτροπής Αλιείας το 2010 και ως καλύτερος Ευρωβουλευτής το 2011 για το νομοθετικό του έργο του επί της προστασίας των δασών με επίκεντρο τις πυρκαγιές, γελοιοποιείται από έγκριτους δημοσιογράφους της χώρας για την ευαισθησία και τον πατριωτισμό του σήμερα.

Το θέμα της τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και στην Ελλάδα υποβαθμίζεται σε εμπαιγμούς περί της προστασίας «του ψυχικού κόσμου της φάλαινας» έναντι της πενίας του Ελληνικού λαού και της πνευματικής ανεπάρκειας του Ευρωβουλευτή.

Πραγματικά δεν με αφορά καθόλου αν ο εν λόγω Ευρωβουλευτής είναι ή όχι γόνος κομματικός, αν ήταν προσωπική επιλογή του Γ. Παπανδρέου ή ποια είναι τα οικονομικά του, αρκεί να κάνει σωστά τη δουλειά του. Και όπως φαίνεται η Ευρωβουλή θεωρεί πως την κάνει και τον βραβεύει για αυτό.

Έχοντας πλήρη επίγνωση πως το παρόν άρθρο δύναται να εξαπολύσει περαιτέρω βέλη λαϊκισμού και δημοσιογραφικής υποκουλτούρας, πάρα ταύτα δεν μπορώ να μην φωνάξω δημόσια πως η καταγγελία του Ευρωβουλευτή είναι ορόσημο για την Ελλάδα του αύριο.

Ένα αύριο που περιλαμβάνει ταχύτατες διαδικασίες για τη δημιουργία φράγματος στον Εθνικό Δρυμό της Πίνδου (Βάλια Κάλντα), παράνομες διανοίξεις ορεινών δρόμων, εγκατάσταση αιολικών πάρκων με υποτυπώδεις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, καταπάτηση ακτών και καμένων περιοχών, ένα «παράδεισο» με άλλα λόγια για τους ξένους επενδυτές στη χώρα των μη συλλογικών συμβάσεων εργασίας και της περιβαλλοντικής ασυδοσίας.

Είναι καιρός πια και εμείς ως κοινωνία να θέσουμε το μεγάλο “όχι”, ασχέτως πολιτικών ιδεολογιών (αν υπάρχουν…) και να εναντιωθούμε στον ευτελισμό της χώρας μας και σε όλα αυτά που προγραμματίζονται ερήμην ημών, όπως ο εργασιακός μεσαίωνας, η fast-track καταστροφή της Ελληνικής φύσης και το ξεπούλημα του πολιτισμού μας.

Είναι σήμερα ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε να ενστερνιστούμε την αρχαιοελληνική κουλτούρα όσον αφορά στον ορισμό του «ηλιθίου» και να αγωνιστούμε με αλληλεγγύη και συνοχή για το καλό της κοινωνίας ως ολότητα, για την προστασία του περιβάλλοντος, την ποιότητα ζωής των μελλοντικών γενεών, και εν τέλει για την αξιοπρέπειά μας.

*Η Δρ. Βασιλική Κατή είναι Επίκουρος Καθ. Διατήρησης & Διαχείρισης της Βιοποικιλότητας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας

Πηγή:www.econews.gr