Τελικά ποιος έχει δίκιο;

Από την αρχή της οικονομικής κρίσης πολλοί συμπολίτες μας κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας βλέποντας την οριζόντια περικοπή των εισοδημάτων τους είτε ήταν μισθωτοί είτε συνταξιούχοι άλλαξαν κατά πολύ τις διατροφικές τους συνήθειες και έκοψαν κατά πολύ τις επισκέψεις τους στις λαϊκές αγορές για την αγορά οπωροκηπευτικών και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης ευρείας κατανάλωσης και όσοι απο αυτούς έχουν ακόμα την δυνατότητα και πηγαίνουν αγοράζουν τα άκρως απαραίτητα και σε συγκεκριμένες ποσότητες.

Το οποίο απο την μεριά μου εάν με ρωτήσετε το θεωρώ απόλυτος  φυσιολογικό , εφόσον ο κόσμος δεν έχει χρήματα

θα πάρει τα τελείως απαραίτητα και σε ποσότητες τόσες , όσες χρειάζονται για το τραπέζι της κάθε οικογένειας.

Εδώ όμως είναι και η ουσία του προβλήματος  πως γίνεται μισθοί και  συντάξεις να παίρνουν τον κατήφορο και ΟΛΑ τα άλλα να παίρνουν τον ανήφορο θα σας αναφέρω μερικά που βαραίνουν αποκλειστικά τον παραγωγό :σπόροι , λιπάσματα ,φυτοφάρμακα ,ηλεκτρικό ρέυμα,πετρέλαιο κίνησης έχουν αυξήσεις κάθε χρόνο που θα φτάσουν και εγώ δεν ξέρω , στον αντίποδα όμως ο παραγωγός με όλα αυτα που τον βαραίνουν πουλάει π.χ το ματσάκι το μαρούλι 0,15 με 0,25 λεπτά και στον καταναλωτή φτάνει στα 0,85 λεπτά με 1 ευρώ όπως αντιλαμβάνεστε ο παραγωγός βγάζει στην ουσία τα έξοδα του και οριακά ελάχιστο κέρδος.

Γιατί να υπάρχει αυτή η διαφορά των 0,60 λεπτών του ευρώ από τον παραγωγό στον καταναλωτή;

Τα συμπεράσματα δικά σας......................

Φιλικά με Ελληνικά Κηπευτικά