Βγαίνουν από τ’ αμπάρια οι αρχαίες ποικιλίες σιτηρών.

Τόσο η «κληρονομιά» όσο και η αυθεντικότητα που κρύβονται πίσω από τις παραδοσιακές ποικιλίες δημητριακών είναι κλειδιά στην επιτυχημένη πώληση που έχει ανάγκη η βιομηχανία τροφίμων. Το δύσκολο «κομμάτι» είναι να καταφέρει η βιομηχανία και ειδικά η αρτοποιία να τις βγάλει από το σκονισμένο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Για να το πετύχουν αυτό, οι εταιρείες τροφίμων καλούνται να επικοινωνήσουν στους καταναλωτές όλη τη νοσταλγία και όλο το στόρυ που κρύβεται πίσω από αυτές τις παραδοσιακές ποικιλίες.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του bakery and snacks, που επικαλείται έκθεση της Datamonitor, υπάρχουν πολλά παραδείγματα παλιών ποικιλιών.

Ο «αμάραντος» των Αζτέκων αλλά και η πρωτεϊνούχα ποικιλία δίκοκκου σιταριού «έμερ» (Triticum dicoccum) καθώς και η χαμηλής περιεκτικότητας σε γλουτένη ποικιλία «άινκορν» - σίτος ο μονόκοκκος (Triticum boeoticum) είναι μόνο μερικές από τις παραδοσιακές ποικιλίες δημητριακών που είναι σχετικά διάσημες μεταξύ των καταναλωτών.

Χρησιμοποιούνται δε ευρέως από τη βιομηχανία ζυμαρικών, αρτοποιίας, δημητριακών και σνακ. Άλλωστε το δίκοκκο σιτάρι βρίσκει πρόσφορο έδαφος και στην Ελλάδα, όπως έχει γράψει η Agrenda στο παρελθόν.

Συνεπώς, επισημαίνεται στην έκθεση, υπάρχει τεράστια ανταπόκριση για αυτές τις «αρχαίες» ποικιλίες διότι έχουν πολλά να προσφέρουν σε επίπεδο διατροφικού προφίλ. Είναι επίσης φυσικές, όχι γενετικά τροποποιημένες ή υβρίδια. Οι καταναλωτές πιστεύουν ότι είναι πιο υγιεινές οι ποικιλίες αυτές, άσχετα με το εάν αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ή όχι, τονίζει η έκθεση.

Οι παραδοσιακές ποικιλίες λοιπόν φαίνεται πως έρχονται για να μείνουν στη βιομηχανία τροφίμων η οποία μπορεί να βγει κερδισμένη με το να διηγηθεί την νοσταλγική ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτές. «Αυτές οι ποικιλίες δεν παράγονται μαζικά», είπε η αναλύτρια Κέιτι Πέιτζ, και οι εταιρείες θα πρέπει να επικοινωνήσουν την ιστορία, από πού κατάγονται, πως διαφοροποιούνται από τις εμπορικές ποικιλίες σιτηρών και να προωθήσουν την ιδέα ότι δεν έχουν υποστεί μεγάλες αλλαγές με τα χρόνια.

Η προώθηση της παράδοσης μιας μπράντας αλλά και το ότι είτε είναι χειροποίητη, είτε ότι παράγεται σε μικρές ποσότητες «πουλάει» στους καταναλωτές, καταλήγει η Πέιτζ.

Της Έλενας Ταγκαλάκη

Πηγή:www.agronews.gr