Λήθαργος , Ανάπτυξη φύτρων.

Αύξηση και ανάπτυξη της καλλιέργειας:
Το φυτό της πατάτας έχει βιολογικό κύκλο που δύσκολα καθορίζεται στην Ευρώπη, μερικά μέρη του συνδέονται συνήθως, ενώ άλλα (άνθιση, σχηματισμός κονδύλων) είναι ανεξάρτητα από τα άλλα. Υπάρχουν μερικές τεχνητές αλληλεπιδράσεις, όπως η καταστροφή των φύτρων, η οποία μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση στον βιολογικό κύκλο και τελικά στην απόδοση.

Λήθαργος :
Η παραγωγή της πατάτας, δηλαδή οι κόνδυλοι πατατών περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους ως αποθηκευμένο προϊόν, και κυρίως οι πιο πρώιμες ποικιλίες. Η  δυνατότητα των κονδύλων για αποθήκευση εξαρτάται από το λήθαργο των υγιών κονδύλων.


Μόνο οι υγιείς,  πλήρους ωριμότητας κόνδυλοι έχουν τη δυνατότητα για ικανοποιητικό  λήθαργο. Οι κόνδυλοι που μολύνονται από παθογόνα, μη ώριμοι κόνδυλοι, κόνδυλοι που έχουν βλαστήσει στην παρούσα βλαστική περίοδο, κόνδυλοι υβριδίων, κόνδυλοι με χαμηλό περιεχόμενο ξηρής ουσίας έχουν πολύ μικρότερη χρονική περίοδο λήθαργου από τους υγιείς κονδύλους.

Οι νέοι και πάρα πολύ παλαιοί κόνδυλοι δεν είναι ικανοί να χρησιμοποιήσουν  τη δυνατότητα λήθαργου.

Η περίοδος λήθαργου έχει δύο κύρια μέρη: τον υποχρεωτικό λήθαργο  και τον επιβεβλημένο λήθαργο.

Υποχρεωτικός λήθαργος:
Οι κόνδυλοι της πατάτας, σε πλήρη ωρίμανση, εκτός από  κάποιες εξαιρετικά  σπάνιες περιπτώσεις, δεν αναπτύσσουν ποτέ φύτρα στην παρούσα βλαστική περίοδο.

Αυτή η κατάσταση προκαλείται από μία φυτορυθμιστική ορμόνη για υποχρεωτική βλαστική περίοδο.

Σε αυτό το στάδιο, οι κόνδυλοι δεν μπορούν να αναπτύξουν φύτρα όταν οι περιβαλλοντικές παράμετροι είναι ευνοϊκές για ανάπτυξη φύτρων. Η διάρκεια αυτής της βλαστικής περιόδου εξαρτάται από την καλλιεργούμενη ποικιλία, την περιεκτικότητα ξηρής ουσίας, την κατάσταση της υγείας  και τη θερμοκρασία.

Οι υπέρ-πρώιμες και πρώιμες ποικιλίες έχουν συνήθως μικρότερη περίοδο υποχρεωτικού λήθαργου, ενώ οι πιο όψιμες ποικιλίες έχουν μεγαλύτερη. Οι υψηλές θερμοκρασίες προκαλούν μείωση, οι χαμηλότερες θερμοκρασίες προκαλούν επιμήκυνση της περιόδου λήθαργου, έτσι ο πολλαπλασιασμός της θερμοκρασίας με το χρόνο παραμονής σε αυτή την θερμοκρασία οδηγεί συνήθως  σε μια σταθερή τιμή. Αυτή η τιμή είναι αντιπροσωπευτική της καλλιεργούμενης ποικιλίας και αναγράφεται μερικές φορές στις περιγραφικές λίστες των ποικιλιών.

Περισσότερο άμυλο ή περιεκτικότητα ξηρής ουσίας οδηγεί συνήθως σε λίγο πιο παρατεταμένο λήθαργο. Εξαιρετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε ξηρή ουσία των κονδύλων μπορεί να οδηγήσει σε απολύτως σύντομο λήθαργο, σε μολύνσεις από βακτήρια ή μύκητες, ή σε κονδύλους, οι οποίοι είναι ανίκανοι να αναπτύξουν φύτρα.

Μία επίθεση από παθογόνα βακτήρια ή μύκητες μπορεί να οδηγήσει  σε παρόμοια επίδραση. Η παρουσία των παθογόνων συνήθως οδηγεί σε πολύ περισσότερη αναπνοή και γρηγορότερη χρήση των αποθησαυριστικών ουσιών. Τελικά, η προσβολή από παθογόνα οδηγεί συνήθως σε νεκρό ή χωρίς φύτρα κόνδυλο.

Επιβεβλημένος λήθαργος:

Στο τέλος του υποχρεωτικού λήθαργου υπό καλές εξωτερικές συνθήκες για ανάπτυξη φύτρων οι κόνδυλοι της πατάτας αναπτύσσουν φύτρα. Η ανάπτυξη των φύτρων εξαρτάται από τις εξωτερικές συνθήκες.

Κάτω από κρύες, όχι τόσο υγρές συνθήκες, όταν οι κόνδυλοι περιέχουν αρκετή αποθηκευμένη ξηρά ουσία, δεν αναπτύσσονται φύτρα. Θερμές και υγρές συνθήκες αποθήκευσης είναι άριστες για ανάπτυξη φύτρων.

Όταν ο κόνδυλος της πατάτας δεν έχει πλέον αποθησαυριστικές ουσίες, αρχίζει να αναπτύσσει φύτρα,  επίσης κάτω από όχι και τόσο καλές εξωτερικές συνθήκες. Κάτω από καλές συνθήκες αποθήκευσης,  η μετάβαση από τον υποχρεωτικό στον επιβεβλημένο λήθαργο δεν είναι ορατή.

Η διάρκεια του επιβεβλημένου λήθαργου δεν εξαρτάται από την καλλιεργούμενη ποικιλία, αλλά η μέση περιεκτικότητα σε ξηρή ουσία έχει κάποια επίδραση σ’ αυτόν. Κάτω από καλές  συνθήκες αποθήκευσης, ο χρόνος, όταν αυτό το στάδιο τελειώσει, εξαρτάται από τη στιγμή που ο κόνδυλος της πατάτας θα εξαντληθεί. Εξαρτάται κυρίως από τις εξωτερικές συνθήκες  αποθήκευσης.

Ανάπτυξη φύτρων

Η ανάπτυξη φύτρων είναι το πρώτο μέρος της βλαστικής ανάπτυξης των φυτών πατάτας.

Αυτό το στάδιο αρχίζει  με  την εμφάνιση  μικρών  κλειστών φύτρων στους οφθαλμούς  του κονδύλου της πατάτας και τελειώνει  με την ανάπτυξή  τους.

Τα φύτρα μπορεί  να είναι φυσιολογικά, αποθηκευτικά ή λεπτά σαν νήματα.  Ένα υγιές στέλεχος αναπτύσσεται από τα δύο πρώτα.

Ο κόνδυλος πατάτας χρειάζεται ικανοποιητική  θερμοκρασία  (υψηλότερη  από 8ºC)  για την ανάπτυξη φύτρων. Όταν η εδαφολογική θερμοκρασία είναι χαμηλότερη, η διαδικασία ανάπτυξης φύτρων σταματά.

Οι μικρές διακοπές στην ανάπτυξη φύτρων είναι ασύμφορες. Τα αναπτυσσόμενα φύτρα έχουν μια λεπτή εύθραυστη  επιφάνεια ευαίσθητη στη μόλυνση από βακτήρια ή μύκητες.  Στο κρύο και υγρό έδαφος,  ο κίνδυνος προσβολής από Erwinia (Μελάνωση του λαιμού), Rhizoctonia  ή Fusarium είναι πολύ υψηλότερος απ' ό,τι στο ξηρό  θερμό έδαφος.

Τα προσβεβλημένα φύτρα δεν αναπτύσσουν ποτέ βλαστούς, έτσι οι αποδόσεις μειώνονται. Η μόλυνση μπορεί να διαπεράσει εύκολα τον κόνδυλο, και μπορεί να προκαλέσει κενά στην καλλιέργεια. Τα κενά αυτά που προκαλούνται από πολύ πρόωρη φύτευση  μπορούν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερο πρόβλημα ζιζανίων. Λόγω μειωμένης πυκνότητας φύλλων, που προκαλείται από τα κενά της καλλιέργειας, η επιφάνεια του εδάφους δεν καλύπτεται από την καλλιέργεια και  είναι ανοικτή  στην προσβολή ζιζανίων.

Πιο επωφελές είναι η διαδικασία ανάπτυξης φύτρων να είναι όσο το δυνατόν γρηγορότερη. Για τέτοια βέλτιστη  ανάπτυξη, τα φυτά πατάτας χρειάζονται θερμό έδαφος και αρκετό νερό. Η θρέψη σ’ αυτό το στάδιο δεν είναι τόσο σημαντική, αλλά πολύ άζωτο μπορεί να προκαλέσει γρήγορη αύξηση με εξαιρετικό χαλαρούς φυτικούς ιστούς, οι οποίοι είναι ευάλωτοι στην προσβολή από βακτήρια  ή μύκητες.