Όταν ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε ότι οι ιθαγενείς της Καραϊβικής χρησιμοποιούσαν έναν καυτερό καρπό στο φαγητό τους, είχε κάθε λόγο να πανηγυρίσει.
Ονόμασε το φυτό που βρήκε στον Νέο Κόσμο pimiento, όπως έλεγαν δηλαδή και το προερχόμενο από την Ινδία πιπέρι, κι έφερε τα πάνω κάτω στο εμπόριο των μπαχαρικών: μέχρι τότε το πανάκριβο πιπέρι ήταν προνόμιο μόνο των πλουσίων, αλλά οι καινούργιες καυτερές πιπεριές που ήταν φτηνές και εύκολες στην καλλιέργεια αποτελούσαν ένα καλό υποκατάστατο το οποίο μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και οι φτωχοί.
Όπως όμως γράφει ο Alan Davidson στο «Oxford Companion to Food», ένα πράγμα τόσο απλό όσο η ονομασία ενός φυτού μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις – στην προκειμένη περίπτωση ήταν οι ολλανδοί έμποροι του ινδικού πιπεριού που κίνησαν γη και ουρανό ώστε να
χρησιμοποιηθεί το μεξικάνικο όνομα τσίλι για τον καινούργιο καρπό, ώστε να ξεχωρίζει από το δικό τους προϊόν.Βέβαια με το ίδιο όνομα έγιναν γνωστές στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο και οι ποικιλίες που δεν καίνε – δεν περιέχουν μεγάλη ποσότητα καψακαΐνης, της ουσίας που προκαλεί αίσθηση καψίματος, αλλά επίσης θεωρείται ότι βελτιώνει τη διάθεση καθώς προκαλεί την παραγωγή ενδορφινών.
Οι πιπεριές ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τις ντομάτες και τις μελιτζάνες, και είναι κι αυτές φρούτα που τα χρησιμοποιούμε σαν λαχανικά. Στην Ελλάδα εκτός από τις γνωστές στρογγυλές πράσινες (που πια υπάρχουν και σε άλλα χρώματα) έχουμε και τις γλυκές κατακόκκινες πιπεριές Φλωρίνης, τις μακρόστενες κέρατο αλλά και αρκετές καυτερές. Μπούκοβο, πάπρικα, καγιέν και ταμπάσκο είναι μόνο μερικά από τα παράγωγα της πιπεριάς.
Διατροφική αξία
Σαν να παίρνεις ένα χάπι βιταμίνης C -η ωμή πιπεριά έχει περισσότερη βιταμίνη C από το πορτοκάλι. Έχει ακόμη βιταμίνες Α και Β6, ενώ οι κόκκινες είναι πλούσιες και στο αντιοξειδωτικό λυκοπένιο.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ online
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου