Χόρτα: Προσκύνημα στη γη.

Τα αγαθά της υγείας και της καλοζωϊας που μας έχουν δωρηθεί βρίσκονται στη φύση. Η μοναδική χλωρίδα στην Ελλάδα οφείλει την ανάπτυξή της στο κλίμα και την μορφολογία του εδάφους. Η θάλασσα, τα βουνά, οι λίμνες, τα ποτάμια, διαμορφώνουν ιδανικούς τόπους για φυτική ποικιλία. Η χορτοφαγία στην Ελλάδα έχει βαθιές ρίζες, από την αρχαιότητα έως σήμερα, αφού οι Έλληνες μαγειρεύουν σχεδόν τα πάντα με αυτά. Σε συνδυασμό με το ελαιόλαδο, αποτελούν βασικά συστατικά πολλών τοπικών πιάτων,

εξάλλου τα «λαδερά» αποτελούν κεφάλαιο που υπάρχει μόνο στην Ελληνική κουζίνα.

Τα χόρτα είναι ένας πραγματικός διατροφικός θησαυρός. Αποτελούν σημαντική πηγή φυτικών ινών, βιταμινών και μετάλλων. Πλούσια σε αντιοξειδωτικά (φλαβονοειδή), δρουν ευεργετικά στο καρδιαγγειακό σύστημα. Ορισμένα χόρτα μάλιστα, όπως η γλιστρίδα (ή αντράκλα) περιέχουν ω-3 λιπαρά οξέα.

Συλλογή

Η συλλογή των άγριων χόρτων θέλει προσοχή! Τρώμε μόνο όσα αναγνωρίζουμε. Για τα υπόλοιπα, υπάρχει η ασφαλής μέθοδος της πληροφορίας από αυτούς που μαζεύουν χόρτα σε κάθε περιοχή.

Στα περισσότερα χόρτα, μαζεύουμε τα φύλλα και τμήμα της ρίζας, σε άλλα μόνο τη ρίζα και σε μερικά και τα φύλλα και τη ρίζα. Στις περιπτώσεις που δεν θέλουμε τη ρίζα, καλό είναι να τα κόβουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να παραμένει τμήμα της ρίζας στο έδαφος. Έτσι, το χόρτο ξαναβλασταίνει και η χλωρίδα δεν μειώνεται.

Αποφεύγουμε τη συλλογή από περιοχές που δεν είναι καθαρές και δεν συλλέγουμε ποτέ από χωράφια τα οποία ραντίζονται με ζιζανιοκτόνα ή άλλα τοξικά φάρμακα, κυρίως την άνοιξη.

Δεν αφήνουμε τα χόρτα σε πλαστικές σακούλες ή/και εκτεθειμένα στον ήλιο γιατί μαραίνονται.

Αγορά

Δεν αγοράζουμε χόρτα που μας φαίνονται μαραμένα και έχουν βλάβες στο φύλλωμά τους ή ξεθωριασμένο χρώμα.

Προτιμούμε τα χόρτα που έχουν ωραίο χρώμα αλλά δεν είναι και τόσο τέλεια στο σχήμα τους. Το πιθανότερο είναι να έχουν καλλιεργηθεί χωρίς λιπάσματα ή αυξητικές ορμόνες.

Καθάρισμα & πλύσιμο

Κόβουμε τα ξερά μέρη από τα χόρτα και τα χαράσουμε σταυρωτά στη ρίζα για να βράσουν πιο εύκολα.

Καθαρίζουμε απαλά τις ρίζες, αλλά δεν τις ξύνουμε γιατί έτσι χάνονται οι βιταμίνες που περιέχουν.

Συντήρηση

Η ιδανική λύση είναι να καταναλώσουμε τα χόρτα την ημέρα της αγοράς ή περισυλλογής τους.

Αν αυτό δεν είναι εφικτό, τα καθαρίζουμε στεγνά: βγάζουμε με το χέρι τα κίτρινα φύλλα, το χώμα και τα ξένα σώματα. Δεν τα πλένουμε, γιατί θα κιτρινίσουν και θα μυρίσουν. Στη συνέχεια, τα τοποθετούμε σε σακούλες νάυλον, στο κάτω μέρος του ψυγείου.

Τα άγρια χόρτα, με παχιά φύλλα και χοντρό βλαστό, διατηρούνται περισσότερεςημέρες στο ψυγείο. Τα ραδίκια και τα σπαράγγια είναι πιο ευαίσθητα.

Το μυστικό είναι να πλένονται γρήγορα, με κρύο νερό και να στραγγίζονται με ένα σουρωτήρι. Αν τα μουλιάσουμε στο νεροχύτι, χάνεται ένα μεγάλο μέρος των θρεπτικών τους συστατικών, όπως τα σάκχαρα και οι βιταμίνες.

Στην κατάψυξη

Για να συντηρήσουμε τα χόρτα στον καταψύκτη, πρέπει πρώτα να τα ζεματίσουμε για ένα περίπου λεπτό σε νερό που βράζει και στη συνέχεια να τα τοποθετήσουμε στον καταψύκτη σε νάυλον σακούλες. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να διατηρηθούν ως και 8 μήνες.

Στην κατάψυξη είναι προτιμότερο να φυλάσσουμε αρωματικά χόρτα(μάραθο, πράσσο) και όχι βλήτα, κολοκύθια, βολβούς, ραδίκια, βρούβες που είναι πιο ευαίσθητα.

Πριν χρησιμοποιήσουμε τα καταψυγμένα χόρτα, τα αφήνουμε να ξεπαγώσουν και να στραγγίξουν.

Τρόπος κατανάλωσης

Ο θρεπτικότερος τρόπος κατανάλωσης των άγριων χόρτων είναι ωμά. Διατηρούν όλα τα πολύτιμα συστατικά και την γεύση τους.

Τα χόρτα που καταναλώνουμε ωμά, πρέπει αφού τα πλύνουμε, να τα στεγνώσουμε καλά και κατόπιν να προσθέσουμε-ανακατεύοντας συνεχώς- το ελαιόλαδο ώστε να κατανεμηθεί ομοιόμορφα.

Δεν ψιλοκόβουμε τα χόρτα και τα λαχανικά γιατί τεμαχίζονται οι φυτικές ίνες με αποτέλεσμα να περιορίζεται η ευεργετική δράση τους στο πεπτικό μας σύστημα. Επιπλέον, στα ψιλοκομμένα λαχανικά οξειδώνονται-καταστρέφονται- ευκολότερα οι βιταμίνες που περιέχουν.

Είναι προτιμότερο το λεμόνι από το ξύδι στις σαλάτες, λόγω της βιταμίνης C που περιέχει και καθυστερεί την οξείδωση.

Ο συνδυασμός από διάφορα χόρτα-πικρά, γλυκά, αρωματικά-δίνει σαλάτες που είναι πραγματκή γευστική εμπειρία με αρωματική και πικάντικη γεύση.

Με το βρασμό, χάνεται ένα μεγάλο μέρος των θρεπτικών τους συστατικών. Για να περιορίσουμε όσο είναι δυνατό, τις απώλειες, δεν βράζουμε τα χόρτα σε σιδερένιες κατσαρόλες.

Ρίχνουμε τα χόρτα σε νερό που κοχλάζει και βράζουμε όσο το δυνατόν λιγότερο σε σκεπασμένη κατσαρόλα.

Ρίχνοντας σόδα στο νερό που βράζουμε τα χόρτα, καταστρέφεται η βιταμίνη C.

Αλατίζουμε λίγο πριν σερβίρουμε. Έτσι, γίνονται πιο τρυφερά.

Μόλις τελειώσει ο βρασμός, βγάζουμε τα χόρτα από το νερό στο οποίο έβρασαν. Διαφορετικά, θα κιτρινίσουν και θα μυρίσουν.

ΕΠΟΧΙΚΟΤΗΤΑ:

Άγρια σπαράγγια: Τέλη Μαρτίου έως τον Μάιο.

Αγριόπρασο: Από το Νοέμβριο έως τον Απρίλιο.

Αντίδια: Όλο το χρόνο.

Βλίτα: Αρχές Μαϊου έως τα τέλη Ιουλίου.

Βρούβες: Βγαίνουν με τα πρωτοβρόχια και συλλέγονται ως και την άνοιξη.

Κάππαρη: Από τον Μάιο έως τον Ιούλιο.

Μάραθο: Από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο.

Μολόχα: Από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο.

Παντζάρια: Όλο το χρόνο.

Πικροράδικο: Από τις αρχές του φθινοπώρου έως τα τέλη Μαϊου.

Ραδίκια: Όλο το χρόνο.

Σέλινο: Όλο το χρόνο.

Σπανάκι: Όλο το χρόνο.

Στρύχνος: Από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο.

Τσουκνίδες: Από τον Οκτώβριο έως τον Απρίλιο.

Πηγή:www.diatrofi.gr