Οι δυνατότητες στον τομέα των βιοκαυσίμων για τη χώρα μας είναι μεγάλες αλλά λείπει ο στρατηγικός σχεδιασμός από το ΥπΑΑΤ, υποστηρίζει ο ΣΒΙΒΕ

Ο κλάδος των βιοκαυσίμων είναι ένας από τους ελάχιστους τομείς στη χώρα μας που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στην οικονομική ανάπτυξη. Υπάρχουν μεγάλες προοπτικές στη χώρα μας αλλά αυτή τη στιγμή ο κλάδος βρίσκεται σε «χειμερία νάρκη». Αυτό ανέφερε στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιοκαυσίμων και Βιομάζας Ελλάδας (ΣΒΙΒΕ) κ. Σωτήρης Φώλιας, στα πλαίσια του 1ου Συνεδρίου με θέμα:

«Βιοκαύσιμα: Με το βλέμμα στραμμένο στο 2020», που πραγματοποιήθηκε στις 21/3/2013, στην Αθήνα. Όπως επισήμανε ο κ. Φώλιας «έχουν γίνει επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ για την εγκατάσταση μονάδων μεταποίησης. Υπάρχει το αγροτικό δυναμικό που μπορεί να καλλιεργεί ενεργειακά φυτά και να δίνει την πρώτη ύλη. Η παραγωγή των 92.000 τόνων είναι μια πολύ μικρή ποσότητα σε σχέση με το δυναμικό των βιομηχανιών της χώρας μας, που ανέρχεται στους 680.000 τόνους. Και να μην ξεχνάμε ότι από την παραγωγή των 92.000 τόνων ποσοστό 20% παράγεται από εισαγόμενη πρώτη ύλη. Δεν συμφωνούμε με τη μείωση της κατανάλωσης, που υποστηρίζει ότι έχουμε το ΥΠΕΚΑ. Θα έπρεπε το ΥπΑΑΤ να αναλάβει μεγαλύτερες πρωτοβουλίες πάνω στο θέμα των βιοκαυσίμων. Ουσιαστικά όλη η στρατηγική γίνεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και το Αγροτικής Ανάπτυξης λειτουργεί επικουρικά».

Αναφερόμενος στο Συνέδριο, ο πρόεδρος του ΣΒΙΒΕ επισήμανε ότι έγινε για να αναδείξει τον κλάδο των βιοκαυσίμων στην Ελλάδα. «Ελάχιστοι Έλληνες γνωρίζουν ότι το 7% των καυσίμων που χρησιμοποιούν στα οχήματά τους περιέχουν βιοντίζελ. Επίσης το Συνέδριο απευθύνθηκε στους πολιτικούς και κυρίως σε όσους ασχολούνται με την αγροτική πολιτική, οι οποίοι νομοθετούν και ευελπιστώ ότι θα αναλάβουν πρωτοβουλίες για την προώθηση των βιοκαυσίμων στη χώρα μας», τόνισε.

Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 4 εκατ. στρέμματα που είναι ανεκμετάλλευτα, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή της ΕΛΣΤΑΤ. Αν αποφασίζαμε να καλλιεργήσουμε όλα αυτά τα στρέμματα με ενεργειακά φυτά και να προχωρούσαμε στην παραγωγή βιοκαυσίμων θα ήταν κάτι που θα είχε πολύ θετικά αποτελέσματα τόσο για τον αγροτικό πληθυσμό όσο και για την εθνική οικονομία.

Αν αποφασίζαμε να καλλιεργήσουμε τουλάχιστον 3 από τα 4 εκατ. στρέμματα, τότε θα εισέπρατταν οι αγρότες, μέσα από τα συμβόλαια που θα υπέγραφαν με τις μεταποιητικές εταιρίες, κάθε χρόνο περίπου 235 εκατ. ευρώ εγγυημένο εισόδημα. Αυτό σημαίνει 4% αύξηση του αγροτικού ΑΕΠ και 0,5% αύξηση του εθνικού ΑΕΠ. Αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι ο μέσος κλήρος στη χώρα μας είναι γύρω στα 47 στρέμματα, θα σήμαινε ότι θα δημιουργούσαμε περίπου 65.000 καλλιεργητές ενεργειακών φυτών.

Πρέπει να υπάρξει μια πολιτική βούληση και εθνική στρατηγική ώστε να επιλέξουμε τι θέλουμε και τι είναι εφικτό να κάνουμε», τόνισε ο κ. Φώλιας. «Πρέπει να πάψουμε να κάνουμε αποσπασματικές κινήσεις. Το σημερινό νομικό πλαίσιο ανάγκαζε τις βιομηχανίες βιοντίζελ να παραμένουν τέσσερις μήνες κάθε χρόνο κλειστές, με ότι συνεπάγεται αυτό για τη λειτουργία τους και την εξόφληση των παραγωγών. Το 2012 η έκταση των ενεργειακών καλλιεργειών στη χώρα μας, άγγιξε τα 700.000 στρέμματα. Επίσης οι μεταποιητές είναι πάντα πιστωτικές σε ΦΠΑ, σε επίπεδο 10% του συνολικού τους τζίρου ετησίως. Αυτό γίνεται επειδή αγοράζουν τις πρώτες ύλες με ΦΠΑ και πουλάνε χωρίς ΦΠΑ. Τελικά χρειάζεται μια εθνική στρατηγική για να εκμεταλλευτούμε τα θετικά αυτού του τομέα και να αποφασίσουμε να τον προωθήσουμε.

Ουσιαστικά στη χώρα μας ο κλάδος καλλιέργειας ενεργειακών φυτών και παραγωγής βιοκαυσίμων βρίσκεται «εν υπνώσει». Δεν έχουμε καλύψει το πλαφόν και οι ποσοστώσεις που ανακοινώνει το ΥΠΕΚΑ δεν ανταποκρίνονται στην πραγματική κατανάλωση. Φέτος έχουμε φτάσει στα επίπεδα του 2006 στην παραγωγή βιοντίζελ, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε η περσινή κατανάλωση βιοντίζελ έφτασε τους 2,4 εκατ. τόνους. Αν κάνουμε τον πολλαπλασιασμό με το 7% (που είμαστε υποχρεωμένοι να παράγουμε από την ΕΕ) το νούμερο που βγαίνει δεν αντιστοιχεί στους 92.000 τόνους που θα πρέπει να κάνουμε το 2013. Έχουμε μεγάλα περιθώρια παραγωγής βιοκαυσίμων. Επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το βιοκαύσιμο και σαν καύσιμο θέρμανσης αλλά και να το χρησιμοποιήσουμε στο ναυτιλιακό πετρέλαιο, σε μίγματα υψηλότερα του 7% (ακόμη και σε μίγματα του 30%), όπως γίνεται στο εξωτερικό. Μην ξεχνάμε ακόμη ότι από τον σπόρο το 40% γίνεται λάδι και το υπόλοιπο πάει σε ζωοτροφές. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσαμε να παράγουμε ζωοτροφές στην Ελλάδα. Επίσης θα μπορούσαμε να αυξήσουμε τις εξαγωγές μας. Ήδη εξάγουμε βιοντίζελ αλλά θα μπορούσαμε να το αυξήσουμε. Εκτιμώ ότι την περσινή χρονιά προχωρήσαμε στην εξαγωγή 25 – 30 χιλιάδων τόνων».

Όσον αφορά την εξόφληση των παραγωγών, ο κ. Φώλιας ανέφερε στον ΑγροΤύπο ότι «η πληρωμή από την πλειοψηφία των εταιρειών γίνεται στους χρόνους που αναγράφονται στα συμβόλαιά τους. Αν υπάρχουν κάποιες εταιρείες που δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στους αγρότες, είναι εκτιμώ μια μεγάλη ευθύνη του αγροτικού κόσμου να τους απομονώσει. Έχω δει αγρότες που έκαναν καταγγελίες για καθυστέρηση πληρωμών από συγκεκριμένες βιομηχανίες, αλλά την επόμενη χρονιά υπέγραφαν με τις ίδιες, επειδή ανέβαζαν λίγο την τιμή αγοράς. Θα πρέπει να γίνονται σωστές επιλογές και να υπάρξει ένας εξορθολογισμός στην αγορά. Οι παραγωγοί δεν θα πρέπει να κοιτάνε μόνο τα συμβόλαια αλλά και τις εταιρείες βιοκαυσίμων κατά πόσο αξιόπιστες είναι».

Σταύρος Παϊσιάδης

Πηγή:www.agrotypos.gr