Δροσισμός-Ψύξη θερμοκηπίου.

Το καλοκαίρι οι υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν καθιστούν την θερμοκηπιακή καλλιέργεια απαγορευτική, εκτός και αν υπάρχουν συστήματα δροσισμού - ψύξης  τα οποία και θα επιτρέψουν την πτώση της θερμοκρασίας μέσα στο θερμοκήπιο γιατί ο εξαερισμός και μόνο δεν είναι αρκετός.

Οι συνηθέστεροι τρόποι ψύξης είναι :

α) Λεύκανση

β) Σκίαση

γ) Υδρονέφωση

δ) Εξαερισμός με υγρό τοίχωμα

Λεύκανση

Είναι μία τεχνική, κατά την οποία τα τοιχώματα  του θερμοκηπίου  περνιούνται με ένα παχύ στρώμα ασβέστη και κιμωλίας με στόχο τη μείωση της θερμοκρασίας στο εσωτερικό του θερμοκηπίου σε τιμές που να πλησιάζουν την εξωτερική θερμοκρασία περιβάλλοντος. Έχει χαμηλό κόστος και χρησιμοποιείται κυρίως σε περιπτώσεις θερμοκηπίων για άνθη ή καλλωπιστικά φυτά. Μ'αυτή την τεχνική η μείωση της ακτινοβολίας που εισέρχεται στο θερμοκήπιο μπορεί να επηρεάσει τη φωτοσύνθεση και ανάπτυξη της καλλιέργειας κυρίως το πρωί και το βράδυ καθώς και σε περίοδο συννεφιάς.

Σκίαση

Η σκίαση είναι μια άλλη τεχνική κατά την οποία απλώνεται κουρτίνα ώστε να αντανακλά την ηλιακή ακτινοβολία στο εξωτερικό περιβάλλον

Υδρονέφωση

Τεχνική κατά την οποία γίνεται εκτόξευση νερού με τη μορφή σταγόνων στο χώρο του θερμοκηπίου με στόχο την ψύξη του. Υπάρχουν δύο συστήματα υρονεφωσης

α) χαμηλής πίεσης, όπου τα σταγονίδια νερού που εκτοξεύονται με μικροεκτοξευτήρες, έχουν τέτοιο μέγεθος ώστε να πέφτουν στο έδαφος πρίν εξατμιστούν.

β) υψηλής πίεσης (frog system), όπου τα σταγονίδια έχουν πολύ μικρό μέγεθος και εξατμίζονται πριν ακόμη φτάσουν στα φυτά, Το σύστημα αυτό αποτελείται από αεροσυμπιεστή, που στέλνει το νερό με πολύ μεγάλη πίεση είτε σε σωλήνες διανομής, τοποθετημένους σε κάποιο ύψος, κατά μήκος του θερμοκηπίου, είτε σε δίσκους, όπου περιστρεφόμενα πτερύγια κινούνται με μεγάλη ταχύτητα διανέμοντας το νερό όπου πέφτει στο δίσκο.  Αυτά τα μικρά σταγονίδια εξατμίζονται στον αέρα κατά μεγάλο μέρος βρέχοντας ελάχιστα όργανα του φυτού, αποφεύγοντας έτσι τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη χρήση ψεκασμού με χαμηλή πίεση.

Οι επιδόσεις αυτών των συστημάτων είναι σχετικά πολύ ικανοποιητικές υπό τον όρο ότι γίνεται ταυτόχρονα καλή διαχείριση του αερισμού και υπό την προϋπόθεση της ύπαρξης καλής ποιότητας νερού.

Εξαερισμός με υγρό τοίχωμα

Το σύστημα αυτό αποτελείται από ανεμιστήρες μικρής ταχύτητας και μεγάλου όγκου που αναρροφούν τον αέρα του θερμοκηπίου και τον διοχετεύουν στο εξωτερικό του θερμοκηπίου. Μ' αυτό τον τρόπο δημιουργείται υποπίεση στο εσωτερικό του θερμοκηπίου αναγκάζοντας  τον εξωτερικό αέρα να περάσει από το πορώδες υγρό τοίχωμα που είναι τοποθετημένο στη μία πλευρά του θερμοκηπίου. Ο αέρας κατα τη διέλευση του από το υγρό τοίχωμα, εμπλουτίζεται με υγρασία και ταυτόχρονα ψύχεται. Το σύστημα αυτό λειτουργεί μόνο σε θερμοκήπια με καλή στεγανότητα και μπορεί να μειώσει τη θερμοκρασία του χώρου κατά 3-12 C.