Καθώς τα πρότυπα της ομορφιάς -ιδιαιτέρως της γυναικείας- τείνουν να ταυτιστούν με αυτά της λιποβαρούς εμφάνισης, όλο και περισσότερες γυναίκες υποφέρουν από κάποια διατροφική διαταραχή, με συνηθέστερες από αυτές τη διαταραχή της υπερφαγίας, τη νευρική ανορεξία και τη νευρογενή βουλιμία.
Αξίζει να σημειωθεί πως, συχνά, τα άτομα που υποφέρουν από κάποια διαταραχή, στη συνέχεια εκδηλώνουν κάποια άλλη. Μπορεί δηλαδή μια κοπέλα, για μήνες ή και χρόνια, να περνάει από διαστήματα βουλιμίας σε διαστήματα ανορεξίας.
Τα αίτια
Πρέπει να τονιστεί ότι οι διαταραχές αυτές έχουν κυρίως ψυχογενή αίτια. Αν και φαίνεται πως υπάρχουν και γονίδια που πιθανόν να ευθύνονται για την εμφάνιση μιας τέτοιας διαταραχής, είναι κυρίως το υπερβολικό άγχος για την εικόνα του σώματος και αρνητικά συναισθήματα όπως αυτά της χαμηλής αυτοεκτίμησης ή ακόμα και η κατάθλιψη που μπορεί να προκαλέσουν μια τέτοια διαταραχή.
Προκειμένου να τις αναγνωρίσετε, καλό θα είναι να ξέρετε τα βασικά χαρακτηρ
ιστικά τους:Η διαταραχή της υπερφαγίας
Χαρακτηρίζεται από τουλάχιστον ένα επεισόδιο εβδομαδιαίως, κατά τη διάρκεια του οποίου το άτομο καταναλώνει υπερβολικά μεγάλες ποσότητες φαγητού, συχνά μέχρι να νιώσει τόσο πλήρες το στομάχι του ώστε να έχει τάση για εμετό. Η υπερφαγία δεν έχει να κάνει με έντονο συναίσθημα πείνας, αλλά περισσότερο με κατανάλωση φαγητού για συναισθηματικούς λόγους, συχνά μετά από μια δύσκολη, γεμάτη ένταση, άγχος και απογοητεύσεις μέρα. Βέβαια αυτό οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο, αφού το επεισόδιο υπερφαγίας προκαλεί ακόμα πιο δυσάρεστα συναισθήματα και ενοχές για την ποσότητα φαγητού που έχει καταναλωθεί. Για να θεωρηθεί ότι το άτομο πάσχει από τη διαταραχή της υπερφαγίας, θα πρέπει να εκδηλώνει αυτό το σύμπτωμα για χρονικό διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών.
Η Νευρογενής Βουλιμία
Χαρακτηρίζεται επίσης από τουλάχιστον ένα επεισόδιο εβδομαδιαίως, κατά τη διάρκεια του οποίου το άτομο καταναλώνει υπερβολικά μεγάλες ποσότητες φαγητού, συχνά μέχρι να νιώσει τόσο πλήρες το στομάχι του ώστε να έχει τάση για εμετό (μοιάζει αρκετά με τη διαταραχή της υπερφαγίας), για διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών. Στη νευρογενή βουλιμία όμως, παρατηρούμε ότι το άτομο, αμέσως μετά το επεισόδιο (ακριβώς επειδή νιώθει ενοχές για την ποσότητα φαγητού που έχει καταναλώσει), προσπαθεί με διάφορους τρόπους να απαλλαχθεί από τις θερμίδες που έχει προσλάβει. Μερικοί από αυτούς τους τρόπους είναι η πρόκληση εμετού, η χρήση καθαρτικών και η υπερβολική άσκηση.
Η Νευρική Ανορεξία
Η πιο επικίνδυνη από τις διατροφικές διαταραχές, η οποία έχει συχνά οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο, χαρακτηρίζεται από τον περιορισμό -σε υπερβολικό βαθμό- της ποσότητας της τροφής που καταναλώνει το άτομο καθημερινά. Οι ανάγκες του οργανισμού σε θερμίδες και θρεπτικά συστατικά δεν ικανοποιούνται (συχνά μιλάμε για την κατανάλωση ακόμα και ενός μόνο φρούτου σε ημερήσια βάση), με αποτέλεσμα το άτομο να χάνει σε μικρό διάστημα πολλά κιλά, προβληματίζοντας τους φίλους και την οικογένειά του. Παρ’ όλα αυτά, το ίδιο το άτομο δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται την εικόνα του σώματός του, και συχνά συνεχίζει να θεωρεί πως πρέπει να χάσει και άλλα κιλά.
Η αντιμετώπιση των διατροφικών διαταραχών δεν είναι θέμα μόνο του διαιτολόγου, αλλά και άλλων ιατρικών ειδικοτήτων, όπως ψυχολόγων και γενικών ιατρών, όμως το πρώτο βήμα για τη θεραπεία τους είναι η αναγνώρισή τους!
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου