Aγροτική παραγωγή υψηλής προστιθέμενης αξίας προτείνει η Διαμαντοπούλου.

«Το παραγωγικό μοντέλο πρέπει να αλλάξει, με στροφή στην αγροτική παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας, την αξιοποίηση ορυκτού πλούτου και την υποστήριξη συγκεκριμένων βιομηχανικών κλάδων όπως ο τομέας του αλουμινίου και των χημικών», τονίζει η κ. Άννα Διαμαντοπούλου, σημερινή υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και υποψήφια βουλευτής στην Α΄ Αθηνών στις επικείμενες εκλογές, μιλώντας στο euro2day.gr.

Χαρακτηρίζει «μεγάλο λάθος» τη διεξαγωγή εκλογών στην παρούσα φάση. Ελπίζει να προκύψει μια νέα κυβέρνηση με «προοδευτικό πρόσημο», η οποία θα υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της πρόσφατης δανειακής σύμβασης, και θεωρεί καταστροφική την πλήρη αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, με την επικράτηση αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων.


Στο επίπεδο των επιχειρήσεων θεωρεί ότι η λογική της μικροεπιχειρηματικότητας δεν λειτουργεί πλέον, υποστηρίζοντας ότι σήμερα θα πρέπει να αξιοποιηθούν κίνητρα για συγχωνεύσεις, συνενώσεις και για δημιουργία clusters, προκειμένου το μέγεθος της ελληνικής επιχείρησης να μεγαλώσει και να αποκτήσει ανταγωνιστικότητα.

Παραδέχεται ότι τώρα «δύσκολα η χώρα θα προσεγγίσει επενδύσεις». Υποστηρίζει ωστόσο ότι η αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων της εγχώριας οικονομίας θα δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα για την εισροή επενδυτικών κεφαλαίων στο μέλλον. Δηλώνει ότι το παραγωγικό μοντέλο πρέπει να αλλάξει, προτείνοντας τη στροφή στην αγροτική παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας, την αξιοποίηση ορυκτού πλούτου και την υποστήριξη συγκεκριμένων βιομηχανικών κλάδων όπως ο τομέας του αλουμινίου και των χημικών.

Αναγνωρίζοντας το πιεστικό ζήτημα της ανεργίας, εκτιμά ότι, πέρα από την εισοδηματική και μετεκπαιδευτική στήριξη, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην επανεκκίνηση της οικονομίας, ώστε σταδιακά να δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας.

Η κ. Διαμαντοπούλου υποστηρίζει ότι η άρση των στρεβλώσεων στην αγορά -παραδεχόμενη ότι ο ανταγωνισμός δεν λειτουργεί- «είναι ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα της επόμενης περιόδου» προκειμένου να ελεγχθούν οι τιμές.

Δηλώνει ότι η νέα βουλή θα πρέπει να αποφύγει πάση θυσία την οριζόντια μείωση των εισοδημάτων, φέρνοντας πόρους από τον έλεγχο της φοροδιαφυγής αλλά και των δαπανών.
Ζητά να δοθεί το πράσινο φως ώστε τα μέτρα (σ.σ.: των 11,5 δισ. ευρώ) να επιμεριστούν σε μία τριετία αντί διετία (2013-2014) που προβλέπει το πρόγραμμα.

Τέλος, θεωρεί ότι η έλλειψη σεβασμού των νόμων -φέρνοντας ως παράδειγμα τις αντιστάσεις των πανεπιστημιακών στον νόμο πλαίσιο- είναι μία εκ των σοβαρότερων αιτιών της κρίσης.