Αλτερναρίωση.

Οργανισμός που την προκαλεί: Alternaria solani
Αυτός ο ατελής  μύκητας είναι πολύ συνηθισμένος, προκαλεί απώλειες φύλλων στις θερμές ημέρες του καλοκαιριού και μπορεί να μπερδευτεί με τον περονόσπορο.

Εύρος ξενιστών: Πατάτα, ντομάτα, σπάνια κάποια ζιζάνια.

Εμφάνιση και σημασία:
Η ασθένεια εμφανίζεται στα νότια και  κεντρικά  μέρη της Ευρώπης, επειδή προτιμά τις ζεστές και ξηρές συνθήκες. Ο μύκητας προσβάλει τα φύλλα και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή καταστροφή σ’
αυτά. Αυτό το γεγονός μπορεί να ενεργοποιήσει την ανάπτυξη νέων φύλλων, η οποία μειώνει την παραγωγή και το περιεχόμενο σε ξηρά  ουσία των κονδύλων. Αυτή είναι η σημασία αυτής της ασθένειας.

Συμπτώματα και ασθένειες που συγχέονται:



Το παθογόνο είναι ένας χαρακτηριστικός παρασιτικός μύκητας των αδύναμων φυτών, προσβάλει τα φύλλα όταν τα φυτά είναι στρεσαρισμένα εξαιτίας του ζεστού και ξηρού καλοκαιριού. Τα φύλλα έχουν μικρές-μεγαλύτερες ξηρές καστανές κηλίδες, οι οποίες έχουν συνήθως χαρακτηριστικούς ομόκεντρους κύκλους. Ο μύκητας αρχίζει συνήθως την ζημιά στα παλαιότερα, κατώτερα φύλλα (της βάσης), αλλά αργότερα εμφανίζεται σε κάθε φύλλο του φυτού πατάτας.

Οι κηλίδες της αλτερναρίωσης συνήθως μπερδεύονται με τα συμπτώματα του περονόσπορου.  Ο περονόσπορος προκαλεί πολύ μεγαλύτερες κηλίδες που έχουν συγκεκριμένο σκούρο γκριζοπράσινο χρώμα, δημιουργεί ένα μετά βίας ορατό άσπρο δακτύλιο από σπόρια γύρω από τις κηλίδες και εμφανίζεται σε υγρές συνθήκες, αλλά δεν σχηματίζει ποτέ ομόκεντρους κύκλους. Η αλτερναρίωση σχηματίζει γρήγορα καστανές κηλίδες, δεν σχηματίζει άσπρους δακτύλιους, και εμφανίζεται όταν υπάρχει ξηρασία οπότε πεθαίνει ο μύκητας που προκαλεί τον περονόσπορο.

Ο κύκλος της ασθένειας:
Το παθογόνο διαχειμάζει ως κονίδια στον αγρό, στα φυτικά υπολείμματα. Οι βροχοπτώσεις βοηθούν τα κονίδια να φτάσουν στη φυλλική επιφάνεια. Όταν τα φυτά στρεσάρονται, το μυκήλιο, το οποίο έχει αναπτυχθεί από τα κονίδια προσβάλει το φύλλο, δεν χρειάζεται τραυματισμούς, αλλά η παρουσία τους βοηθάει τη μόλυνση. Εξαπλώνεται στα φύλλα πολύ πιο αργά απ’ ότι ο περονόσπορος.  Ο μύκητας αναπτύσσει κονίδια σε ομόκεντρους δακτυλίους στην επιφάνεια των φύλλων.  Τα σκούρα καστανά κονίδια είναι πολύ ανθεκτικά στις περιβαλλοντικές επιδράσεις.