Παράθυρο διαλόγου για το νόμο 4015 ανοίγει ο Τσαυτάρης με την ΠΑΣΕΓΕΣ.

Παράθυρο διαλόγου με την ΠΑΣΕΓΕΣ άνοιξε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Τσαυτάρης, κατά την παρουσία του στη 61η Γενική Συνέλευση της Συνομοσπονδίας. Ο υπουργός αποδέχτηκε το αίτημα της ηγεσίας της ΠΑΣΕΓΕΣ για να υπάρξει συνάντηση, προκειμένου να συζητηθούν τα προβλήματα με την εφαρμογή του νόμου 4015. Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑγροΤύπου, η συνάντηση θα γίνει την προσεχή εβδομάδα στο ΥπΑΑΤ και θα συμμετέχουν επτά ΕΑΣ που είναι οικονομικά υγιείς και επτά ζημιογόνες. Στο μεταξύ στη συνάντηση που υπήρξε μεταξύ των Ενώσεων που συμμετείχαν στην συνάντηση της Κατερίνης και της διοίκησης της ΠΑΣΕΓΕΣ αποφασίστηκε να υπάρξει κοινή δράση ώστε να πιέσουν την Πολιτεία να δεχτεί τα αιτήματά τους. «Κόκκινο πανί» για όλους αποτελούν τα περιουσιακά στοιχεία των Συνεταιρισμών που είναι υποθηκευμένα στην Αγροτική Τράπεζα, η οποία

αναμένεται να ιδιωτικοποιηθεί. «Αν δεν προστατέψουν τους Συνεταιρισμούς, τότε θα βρεθούμε τον Σεπτέμβριο με μπαλάσκες και κράνη στους δρόμους», τόνισαν στον ΑγροΤύπο. Υπάρχουν όμως και οι Ενώσεις που θέλουν να αλλάξουν σελίδα και υποστηρίζουν ότι δεν είναι νόμιμη η διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ. Όπως επισημαίνουν, σύμφωνα με το νόμο 4015 θα πρέπει να γίνουν εκλογές με τους εκπροσώπους των νέων αγροτικών συνεταιρισμών. Κάτι όμως που ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ, σύμφωνα με δηλώσεις που έκανε στον ΑγροΤύπο, δεν το δέχεται.

Ο Χρήστος Σιδερόπουλος, πρόεδρος της ΕΑΣ Λάρισας, που συμμετείχε στη Γενική Συνέλευση της ΠΑΣΕΓΕΣ, υποστήριξε στον ΑγροΤύπο τα εξής:

«Είμαστε σε κοινή πλεύση οι 75 ΕΑΣ με την ΠΑΣΕΓΕΣ, για να ξεκαθαρίσουμε με την Πολιτεία για το τι θα γίνει με το Συνεταιριστικό Κίνημα. Με το νόμο 4015 δεν υπάρχουν πια Ενώσεις. Όταν ένας νόμος χρειάζεται για να εφαρμοστεί 22 τροπολογίες καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι λειτουργικός. Θέλουμε να κρατήσουμε τα θετικά από το νόμο αλλά πρέπει να προχωρήσουν με τις τροπολογίες για να εφαρμοστεί. Μας υποχρέωσαν να μετατραπούμε σε Αγροτικούς Συνεταιρισμούς, αλλά ο νόμος δεν μας επιτρέπει να προχωρήσουμε. Κάποιους συμφέρει να μην υπάρχει συνεταιριστικό κίνημα. Δεν ζητάμε να μας χαριστούν χρήματα. Όμως δεν δεχόμαστε να ξεπουληθούν τα ακίνητα των Ενώσεων. Εμείς μπορεί να κάναμε λάθη αλλά ο ρόλος μας ήταν να ισορροπούμε την αγορά με τις τιμές παραγωγού. Αυτή τη στιγμή το σιτάρι είναι στα 18 λεπτά το κιλό, το καλαμπόκι θα ξεκινήσει με 16, το ενσίρωμα ξεκινά με 0,37 και το βαμβάκι με 35 λεπτά. Αυτά τα οικονομικά μεγέθη δεν πρόκειται να αφήσουν τον αγροτικό κόσμο να καλλιεργήσει τον επόμενο χρόνο. Αν η πολιτεία δεν μας θέλει ας αναλάβει τις ευθύνες της. Αφού θέλουν ας πουλήσουν την Αγροτική Τράπεζα αλλά τα υποθηκευμένα χωράφια, μηχανήματα και εργοστάσια ανήκουν σε εμάς. Θα τα αποδεσμεύσουν από την Τράπεζα για να μπορούμε να έχουμε παραγωγή. Αν απλώσουν χέρι στα περιουσιακά στοιχεία των συνεταιρισμών θα γίνει χαμός. Δεν είναι ότι θέλουμε να απαλλαγούμε από ποινικές ευθύνες. Υπάρχει όμως πολιτική απόφαση απαλλαγής των Δημάρχων, Πρόεδρων των ΤΟΕΒ, ακόμη και Προέδρων των ΔΕΚΟ. Γιατί να είναι στοχευμένοι οι Πρόεδροι και τα Διοικητικά Συμβούλια των Ενώσεων και πρέπει να πάνε φυλακή; Αν αποδειχτεί ότι υπήρχε δόλος και χρεοκόπησαν οι Ενώσεις να τιμωρηθούν οι διοικήσεις. Τα χρήματα όμως δεν τα χρησιμοποιήσαμε για να πλουτίσουμε αλλά για να κάνουμε πολιτική υπέρ των αγροτών. Ζητάμε μια σωστή διαχείριση για να καταφέρουμε να ξεπληρώσουμε τα χρέη μας. Αν προχωρήσουν σε εκκαθάριση οι ΕΑΣ τότε θα είναι χαμένη και η Αγροτική Τράπεζα».

Από την πλευρά του ο Γεώργιος Γιαννιτσόπουλος, πρόεδρος της ΕΑΣ Αμυνταίου, ο οποίος δεν αναγνωρίζει τη σημερινή διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ, αναφέρει τα εξής:

«Με μια παράνομη Γενική Συνέλευση, που προκάλεσε η ηγεσία της ΠΑΣΕΓΕΣ στις 18/07/2012, έπεσε η αυλαία του Συνεταιριστικού Κινήματος της προηγούμενης εποχής. Οι προσκεκλημένοι ήταν περισσότεροι από τους Αντιπροσώπους, η απαρτία αμφισβητείται από όλους. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων αλλά και η ηγεσία της ΠΑΣΕΓΕΣ, δεν μπορούν να κατανοήσουν τις ανάγκες της νέας εποχής αλλά και το αδιέξοδο στο οποίο έχουν έρθει οι περισσότερες δευτεροβάθμιες Συνεταιριστικές Οργανώσεις της χώρας. Η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος διχοτομείται και πουλιέται, οι αλλαγές είναι γρήγορες, βίαιες και επικίνδυνες. Είναι απολύτως αναγκαίο πλέον, την κατάσταση να τη χειριστεί ο πρωθυπουργός της χώρας. Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό απ’ όλους τους εμπλεκόμενους, ότι οι Συνεταιριστικές Οργανώσεις, σε υγιή βάση και με τη συμμετοχή των αγροτών, μπορούν να γίνουν το «όχημα» για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα. Ας ελπίσουμε ότι όλοι αυτοί που καιροσκοπούσαν σε βάρος του Συνεταιριστικού Κινήματος αλλά και των αγροτών και κτηνοτρόφων της ελληνικής υπαίθρου, θα καταλάβουν ότι είναι «βαρίδια» στην αλλαγή που απαιτείται και θα αποχωρήσουν».

Στην εισαγωγή της ομιλίας του, στη 61η Γενική Συνέλευση, ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ, Τζανέτος Καραμίχας, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:

«Το έτος 2012, όπως ίσως γνωρίζετε έχει ανακηρυχθεί από τον ΟΗΕ, ως έτος των συνεταιρισμών με ένα σύνθημα: «Οι συνεταιρισμοί χτίζουν ένα καλύτερο κόσμο». Εμείς όμως δεν είμαστε σε θέση να γιορτάσουμε το έτος αυτό και να τιμήσουμε το συνεταιριστικό θεσμό. Και αυτό εξαιτίας της ψήφισης από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του νόμου 4015/2011. Ενός αντι-δημοκρατικού και αυταρχικού νομοθετήματος, που αντικατέστησε το νόμο 2810/2000, ο οποίος αποτέλεσε «συνεταιριστικό πολιτισμικό σταθμό» στην ιστορία του συνεταιριστικού κινήματος στη χώρα.

Οι χαρακτηρισμοί, που εκφράζω για το νόμο 4015/2011, μετά λόγου γνώσεως, δεν είναι ούτε επιεικείς, ούτε αυστηροί. Είναι ακριβείς. Και εξηγούμαι:

Ο νόμος 4015/2011 καταργεί την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι. Πώς;

Με την απαγόρευση στους συνεταιρισμούς να συμπράττουν και να συνιστούν μεταξύ τους ενώσεις.

Καταργεί τον ίδιο τον «συνεταιρισμό». Πώς;

Όταν τον υποχρεώνει να μετατραπεί σε Ανώνυμα Εταιρεία.

Καταργεί τη συνεταιριστική αυτονομία. Πώς;

Όταν υποχρεώνει μια συνεταιριστική επιχείρηση, θέλει δεν θέλει να συγχωνευθεί.

Καταργεί την αυτοδιοίκηση και την επιχειρηματική ελευθερία. Πώς;

Όταν επιβάλει την παρέμβαση του κράτους στον έλεγχο της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Στον έλεγχο σκοπιμότητας των επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, είτε αυτό είναι δαπάνες είτε είναι παράδοση της παραγωγής του μέλους σε ποσοστό 80%. Στον έλεγχο των οικονομικών και επιχειρηματικών αποτελεσμάτων, με την θέσπιση κριτηρίων, η μη πλήρωση των οποίων, παρέχει το Δικαίωμα στον εκάστοτε Υπουργό, μετά από προσφυγή του στο αρμόδιο Δικαστήριο, να προβαίνει σε διάλυση του Συνεταιρισμού.

Τους ελέγχους αυτούς, έχουν νόμιμο δικαίωμα, όπως σε όλες εξάλλου τις επιχειρηματικές δράσεις, να κάνουν μόνο τα μέλη των συνεταιρισμών.

Τέλος θέτει τους συνεταιρισμούς κάτω από αυστηρό κρατικό έλεγχο. Πώς; Με τις προϋποθέσεις που θέτει για την εγγραφή στο μητρώο. Με τον κρατικό έλεγχο, κάθε διετία, στο συνεταιρισμό, ώστε να προβεί σε διαγραφή, αυτών που δεν συμμορφώθηκαν με τις υποδείξεις.

Και απευθύνομαι όχι στον συνεταιριστή, που βεβαίως θα εκφραστεί με την ιδεολογική του ευαισθησία, αλλά στον απλό μέσο πολίτη. Αν όλα τα προαναφερόμενα δεν αποτελούν έλλειμμα δημοκρατίας από την πλευρά των συντακτών του νομοθετήματος αυτού, τότε τι θα ονομάζαμε ως αυταρχισμό στον εικοστό πρώτο αιώνα; Εδώ δεν θέλω να είμαι επιεικής και να τα αποδώσω μόνο σε άγνοια. Η εμμονή της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου συνιστούσε πολιτική Θέση.

Συνοπτικά, ως συνεταιριστής, θέλω να τονίσω ότι, ο νόμος αυτός προσκρούει στο άρθρο 12 παρ. 4 του Συντάγματος, περί αυτονομίας και αυτοδιοίκησης των συνεταιρισμών, στις συνεταιριστικές αρχές της εθελοντικής και ελεύθερης συμμετοχής στο συνεταιρισμό. Της δημοκρατικής διοίκησης από τα μέλη. Της οικονομικής συμμετοχής των μελών. Της αυτονομίας και ανεξαρτησίας, της εκπαίδευσης, της πληροφόρησης, της συνεργασίας μεταξύ συνεταιρισμών. Του ενδιαφέροντος για την κοινότητα και τέλος στις συνεταιριστικές αξίες της αυτοβοήθειας, της αυτοευθύνης, της αξίας της δημοκρατίας, της ισότητας, της ισοτιμίας, της αλληλεγγύης, της εντιμότητας, της διαφάνειας, της κοινωνικής υπευθυνότητας, της φροντίδας για τους άλλους.

Με λύπη μου, είμαι υποχρεωμένος να συμφωνήσω με την άποψη:

«Η δημοκρατία δεν μπορεί να συμβιβαστεί με αξίες σε κατάπτωση».

Η ΠΑΣΕΓΕΣ, ως εκ του νόμου θεματοφύλακας των συνεταιριστικών αρχών και αξιών, δεν όφειλε, υποχρεούτο να αντιδράσει. Αντέδρασε σε επίπεδο κατά την άποψή μας που κινείτο μέσα στο πλαίσιο του Συνεταιριστικού πολιτισμού: Με τον Λόγο και την Γραφίδα της».

Σταύρος Παϊσιάδης

Πηγή:www.agrotypos.gr