Ανάπτυξη και Αγροτική Τράπεζα.

Αρκετά από τα γραφόμενα τις τελευταίες ημέρες για την “ATE Bank” και την πώλησή της “good bank” μου δημιούργησαν την αίσθηση ενός επικήδειου στον καλά προετοιμασμένο και ασφαλή θάνατο της μεταλλαχθείσας κατά δόσεις Αγροτικής Τράπεζας, ώστε να γίνει μια τράπεζα όπως όλες οι άλλες, με ευθύνη και εκείνων των στελεχών της που είχαν πάρει στα χέρια τους τις τύχες της.

* του Μανόλη Στρατάκη

πρ. Βουλευτή και Γεωπόνου ΑΤΕ

Στην πραγματικότητα η ΑΤΕ, κυρίως με τη μορφή και τη δομή που ιδρύθηκε, προσέφερε πάρα πολλά στην ανάπτυξη του Αγροτικού Τομέα στην Ελλάδα.

Δεν είναι τυχαίο ότι η αποεπένδυση στον Αγροτικό Τομέα άρχισε με τις πρώτες ήδη μεταλλαγές της ΑΤΕ, με φυσικό επακόλουθο τη μεγάλη μείωση της συμμετοχής του στο Ακαθάριστο

Εγχώριο Προϊόν.

Δεν γνωρίζω αν όσα έχουν συμβεί με την πώληση της καλής ΑΤΕ είναι νόμιμα και τα συμφερότερα για το κράτος και τους εργαζομένους, υπάρχει όμως τρόπος και αρμοδιότεροι από μένα να εντοπίσουν τις ευθύνες αν υπάρχουν και να τις αποδώσουν.

Ανεξάρτητα, όμως, απ’ αυτά πρέπει ο αγώνας που έχει αρχίσει για την διάσωση της Αγροτικής Τράπεζας ν’ αποκτήσει περιεχόμενο και τεκμηρίωση προκειμένου να έχει αποτέλεσμα και να μην είναι μια διαμαρτυρία για το θεαθήναι.

Σε μία τέτοια εξέλιξη που ενδιαφέρει και τους περισσότερους, θέλω να συμβάλλω με μερικές σκέψεις μου αλλά και για να εμπλουτίζεται η τεκμηρίωση που απαιτείται.

Σε περιόδους ύφεσης όλοι συμφωνούν ότι μόνο με ανάπτυξη μπορεί να φανεί φως στην άκρη του τούνελ. Πρέπει, όμως, να αποφασίσουμε ποια ανάπτυξη θέλουμε και με ποια εργαλεία μπορούμε να την πετύχουμε.

Πολλοί πιστεύουν ότι μόνο η ανάπτυξη που θα προέλθει από μεγάλες ξένες επενδύσεις μπορεί να δώσει τη λύση. Ασφαλώς είναι καλοδεχούμενη και αυτή η ανάπτυξη αλλά δεν αφορά δυστυχώς άμεσα μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού.

Έχω τονίσει πολλές φορές στο παρελθόν ακόμη και από το βήμα της Βουλής, ότι μόνο μια ανάπτυξη που θα βασίζεται στις εγχώριες δυνάμεις μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα τόσο στον τόπο όσο και στους ανθρώπους του.

Ένας τομέας ανάπτυξης στον οποίο η χώρα μας κατά κοινή ομολογία έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα είναι ο Αγροτικός Τομέας. Σε μία εποχή όπως τη σημερινή που διαπιστώνεται ανεπάρκεια αγαθών για τη διατροφή του πληθυσμού της γης, τα δεδομένα είναι αρκετά προκλητικά.

Για την επίτευξη, όμως, ενός τέτοιου στόχου χρειαζόμαστε εργαλεία και ένα τέτοιο εργαλείο ήταν η ΑΤΕ, όπως εγώ τουλάχιστον την γνώρισα και την υπηρέτησα με ζήλο και αυταπάρνηση, γιατί το αποτέλεσμα που δημιουργούσαν οι επενδυτές αγρότες, σε ωθούσε για ακόμη περισσότερα και καλύτερα αποτελέσματα.

Η ΑΤΕ ως εργαλείο ανάπτυξης ακόμη και αν δεν υπήρχε, με την τόσο πλούσια και εποικοδομητική εμπειρία και ιστορία, θα έπρεπε να εφευρεθεί.

Είναι λάθος που αν και οι πολίτες πληρώνουν με την ανακεφαλαιοποίηση δια μέσω του δανεισμού του κράτους, τις ζημιές των τραπεζών, δεν αποκτούν και τον ανάλογο έλεγχό τους ώστε να τις υποχρεώσουν να δώσουν δάνεια σε συγκεκριμένους τομείς, μετά από μελέτη, ώστε να μην αναλωθούν οι πόροι σε επισφαλή δάνεια ή για άλλους σκοπούς.

Εκείνο που μπορεί να γίνει τώρα, ιδιαίτερα αν η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα από τους μηχανισμούς που δημιούργησε, αναλάβει την ανακεφαλαιοποίηση των ιδιωτικών τραπεζών είναι, ολοι οι φορείς δανεισμού στους οποίους το δημόσιο είναι βασικός μέτοχος ή ιδιοκτήτης, όπως η ΑΤΕ, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, να συγχωνευτούν σε μία Αναπτυξιακή Τράπεζα ειδικού σκοπού, που θα οργανωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να δανειοδοτεί αποκλειστικά τον Αγροτικό Τομέα και την Αυτοδιοίκηση για έργα και επενδύσεις που θα έχουν προκρίνει κάθε φορά πενταετή σχέδια ανάπτυξης που θα εκπονεί η Πολιτεία.

Τα δάνεια θα χορηγούνται μετά από οικονομοτεχνική μελέτη που θα εκπονεί κατά περίπτωση η τράπεζα και θα έχει ταυτόχρονα και την ευθύνη ελέγχου των δανείων, ώστε να περιορίζονται στο ελάχιστο οι επισφάλειες όχι γιατί θα υποθηκεύονται περιουσιακά στοιχεία αλλά γιατί οι ίδιες οι επενδύσεις θα διασφαλίζουν την εξόφληση των δανείων εξαιτίας τις απόδοσής τους.

Μ’ αυτό τον τρόπο και με τα εξειδικευμένα στελέχη των τραπεζών θα γίνει σωστή αξιοποίηση των τεχνολογικών επιτευγμάτων, του ανθρώπινου δυναμικού αλλά και όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας προς όφελος των πολιτών αλλά και άλλων τομέων ανάπτυξης, όπως ο τουριστικός, με αποτέλεσμα το ξαναζωντάνεμα της ελληνικής περιφέρειας και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής.

Πιστεύω ότι με την αξιοποίηση των θετικών εμπειριών της ΑΤΕ και των άλλων φορέων, αλλά αγνοώντας κατεστημένες δήθεν σύγχρονες θεωρίες, που αποδεδειγμένα οδηγούν σε αστοχίες και τελικά χρεωκοπούν, μπορούμε να οργανωθούμε ως χώρα και ως οικονομία σε μία νέα βάση και να διαμορφώσουμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθούμε ως χώρα και ως λαός.

Ας ελπίσουμε ότι η κρίση θα είναι ένα καλό μάθημα και η αφετηρία να σχεδιάσουμε το μέλλον προκειμένου να το κερδίσουμε και να μην το αισθανόμαστε ως απροσδιόριστο και αβέβαιο.

Αν οι αγρότες, οι εργαζόμενοι αλλά και όλοι οι πολίτες της χώρας, που ασφαλώς θα έχουν ωφέλεια από μια τέτοια εξέλιξη, το επιθυμούν, μπορούν να το πετύχουν μ’ ένα καλά οργανωμένο και τεκμηριωμένο αγώνα σε όλα τα επίπεδα της χώρας αλλά και της Ευρώπης και όχι με αδιέξοδες και ευκαιριακές ενέργειες.

Πηγή:www.paseges.gr