Σχοινόπρασο.

(Chives)
Ταξινόμηση: Υπάρχουν δύο διαφορετικά είδη σχοινόπρασου. Tο πρώτο
έχει μυρωδιά κρεμμυδιού και είναι το Allium schoenoprasum και το δεύτε-
ρο έχει μυρωδιά σκόρδου και είναι το Allium tuberosum. Και τα δύο ανή-
κουν στην οικογένεια Liliaceae.
To σχοινόπρασο με μυρωδιά κρεμμυδιού έχει τρεις ποικιλίες, τη Hylan, τη
Fine leaves και τη Medium leaves.
Eδαφοκλιματολογικές απαιτήσεις: Τα σχοινόπρασα χρειάζονται εδάφη
μέσης σύστασης, γόνιμα και καλά αποστραγγισμένα. Έχουν ανάγκη από
αρκετή υγρασία, προτιμούν κλίμα δροσερό, και οι πιο κατάλληλες εποχές
για ανάπτυξη τους είναι το φθινόπωρο, ο χειμώνας και η άνοιξη.
Πολλαπλασιασμός: Γίνεται με σπόρο.
Εποχή και τρόπος φύτευσης: Η πιο κατάλληλη εποχή φύτευσης θεωρεί-
ται το φθινόπωρο. Οι αποστάσεις φύτευσης είναι 30 εκατ. τόσο μεταξύ
των γραμμών όσο και των φυτών πάνω στη γραμμή.

Χρήση: To σχοινόπρασο που μυρίζει κρεμμύδι μπαίνει όπου χρησιμοποιεί-
ται το κρεμμύδι, διότι μυρίζει πιο απαλά και είναι πιο ευκολοχώνευτο από
7
το κρεμμύδι, καθότι δεν περιέχει πολλά άλατα του θείου όπως το κρεμ-
μύδι. Ένα μίγμα 1:1:1, σχοινόπρασο – μαϊντανός – τάρακον, χρησιμοποι-
είται στις ομελέτες, στο κοτόπουλο και στο ψάρι.
Τα σχοινόπρασα μόνα τους χρησιμοποιούνται στις σαλάτες, στα σάντου-
ιτς, στις σούπες και ως γαρνίρισμα. Τα ξηρά σχοινόπρασα μπαίνουν πάνω
στις σούπες ή μέσα σε χυμό λεμονιού.
Ιδιότητες: Τα σχοινόπρασα περιέχουν αρκετό σίδηρο που βοηθά στην
αναιμία. Ρίχνουν την πίεση, βοηθούν την πέψη και ανακουφίζουν τον αν-
θρώπινο οργανισμό όταν είναι κρυολογημένος.