Οι βιομηχανίες υπάρχουν και είναι από τις λίγες φορές που
αναζητούν εναγωνίως ελληνικές πρώτες ύλες, ενώ η δουλειά σε επίπεδο μάρκετινγκ
και προώθησης των προϊόντων έχει ήδη φτάσει σε επίπεδο ωριμότητας. Λέμε φυσικά
για την Κορρές και την Apivita, που αυτή τη στιγμή έχουν μία πληθώρα
καταναλωτικών προϊόντων, αλλά πάσχουν από εγχώριες πρώτες ύλες, γιατί λείπει ο
συνδετικός κρίκος: Η μεταποίηση σε αιθέριο έλαιο. Επίσης, είναι ήδη διαθέσιμος
ένας όγκος τεχνογνωσίας από επιστήμονες και ερευνητές, που είναι πρόθυμοι να
σταθούν στο πλάι όποιου παραγωγού επιθυμεί να στραφεί στην καλλιέργεια τέτοιων
φυτών. Αλλά και στις καλλιεργούμενες εκτάσεις η Ελλάδα έχει τεράστιο περιθώριο
ανάπτυξης, σε σχέση με το δυναμικό και τη ζήτηση που έχει εκφραστεί από τις
βιομηχανίες.
Τα 100 στρέμματα με τσάι του βουνού (σιδερίτη) στη
Βρύναινα και τα 900 στρέμματα με ρίγανη στη βόρεια Ελλάδα δεν είναι τίποτα
μπροστά στο πεδίο που ανοίγεται με τη συμβολαιακή καλλιέργεια για παγωμένο τσάι
από τη Ζυθοποιία Μακεδονίας-Θράκης και τη ζήτηση για ξηρή ρίγανη και ριγανέλαιο
παγκοσμίως. Βέβαια, τους τελευταίους μήνες ακούμε για όλο και περισσότερες
σοβαρές προσπάθειες οργάνωσης των παραγωγών σε ομάδες, με την Ανθήρ στην
Αιτωλοακαρνανία και τα 400 στρμ. των μελών να αποτελούν το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Σύμφωνα με πληροφορίες της Agrenda, πάντως, είναι πολύ
ενθαρρυντικό το γεγονός ότι οι αιτήσεις για χρηματοδότηση ίδρυσης μονάδων
μεταποίησης αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών – κυρίως αποστακτήρια για
αιθέρια έλαια και εκχυλίσματα – έχουν πολλαπλασιαστεί, ειδικά στο ΕΣΠΑ και τον
Αναπτυξιακός. Με αυτό τον τρόπο, άλλωστε προχώρησε και στην ανέγερση της δικής
της μονάδας η Ανθήρ. Το συμπέρασμα είναι, λοιπόν, ότι βιομηχανίες και
μάρκετινγκ έχουμε, διάθεση από τους παργαωγούς και τεχνογνωσία από τον
επιστημονικό κόσμο έχουμε, αλλά μας λείπουν στρέμματα και πρώτη ύλη, καθώς και
μονάδες ενδιάμεσης μεταποίησης.
Πηγή:www.agronews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου