Υψηλά κόστη και ελληνοποιήσεις κρατούν δέσμιους τους αυγοπαραγωγούς.

Με Γολγοθά χωρίς…. Ανάσταση στον ορατό ορίζονται μοιάζει να εξελίσσεται η φετινή χρονιά για τις πτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις που δραστηριοποιούνται στην αγορά αυγού, καθώς ο συνδυασμός της έλλειψης ρευστότητας και του αυξημένου κόστους των εισροών με τον αθέμιτο ανταγωνισμό των «ελληνοποιήσεων» δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που φέρνει τους περισσότερους παραγωγούς στα όρια της επιβίωσης.

Το αρνητικό κλίμα δε φαίνεται ικανό να μετριάσει ούτε η αύξηση της αγοραστικής κίνησης ενόψει Μεγάλης Εβδομάδας καθώς, όπως επισημαίνουν παράγοντες του χώρου κι εκτροφείς, τα περιθώρια κέρδους έχουν ήδη μειωθεί δραματικά.

Το αρνητικό κλίμα δε φαίνεται ικανό να μετριάσει ούτε η –αναμενόμενη- αύξηση της αγοραστικής κίνησης ενόψει της Μεγάλης Εβδομάδας καθώς, όπως σημειώνουν στην εφημερίδα Agrenda και το Agronews παράγοντες του χώρου κι εκτροφείς, τα περιθώρια κέρδους έχουν ήδη μειωθεί δραματικά, Μάλιστα, το ερχόμενο καλοκαίρι θα προκύψει ένας ακόμα πονοκέφαλος από την επικείμενη κατάργηση του αγροτικού ρεύματος, mέτρο που εκτιμάται ότι θα αυξήσει έτι περαιτέρω το ήδη υψηλό κόστος παραγωγής.

Στη δυσκολότερη θέση βρίσκονται οι μικρομεσαίες μονάδες που επιμένουν… ελληνικά (δηλαδή που αντιστέκονται στον πειρασμό να «βαφτίσουν» και να μεταπωλήσουν ως «ελληνικά» φθηνά εισαγόμενα αυγά) ενώ ισχυρές πιέσεις δέχονται ακόμα και παραγωγοί που τα τελευταία χρόνια επένδυσαν στις λεγόμενες «ειδικές κατηγορίες», δηλαδή τα βιολογικά αυγά, τα αυγά με αυξημένα ω-3 λιπαρά οξέα και τα αυγά ελευθέρας βοσκής. Λόγω των ιδιαίτερων ποιοτικών χαρακτηριστικών τους, τα συγκεκριμένα προϊόντα προσέφεραν μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους. Όμως, γεγονός είναι ότι η κρίση και η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος έχουν αναγκάσει τους καταναλωτές να επιστρέψουν έστω και απρόθυμα στα φθηνότερα συμβατικά αυγά...

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Πτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Μεγάρων, Παναγιώτη Σακελαρίου, στην Ελλάδα παράγονται ετησίως περίπου 5,5 εκατ. αυγά, ποσότητα που δεν αρκεί για να καλύψει την εγχώρια ζήτηση. Ο ανταγωνισμός με τα εισαγόμενα, επομένως, είναι αναπόφευκτος, όμως δεν ξεκινάει από την ίδια βάση: «Όταν π.χ. η Πολωνία και η Βουλγαρία επιδοτούν τους αυγοπαραγωγούς με  1,5 ευρώ την κότα, πώς μπορούμε εμείς να τους ανταγωνιστούμε; Ειδικά όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε επίσης υψηλότερους συντελεστές φορολόγησης, πλήθος «χαρατσιών» και με το καλαμπόκι και τη σόγια να βρίσκονται στο...Θεό », αναρωτιέται ο κ. Σακελλαρίου. Σύμφωνα με τον ίδιο, η τιμή του αυγού αυτή τη στιγμή στο χονδρεμπόριο διαμορφώνεται στα 9-10 λεπτά το τεμάχιο, νούμερο που οριακά καλύπτει το κόστος παραγωγής ενώ για τον καταναλωτή η τιμή λιανικής διαμορφώνεται κατά μέσο όρο στα 18 λεπτά.

Ακόμα μεγαλύτερη «ζημιά» στην αγορά, ωστόσο, προκαλούν οι παράνομες ελληνοποιήσεις. Το δέλεαρ για όσους εμπλέκονται στη διαδικασία δεν είναι άλλο από το χαμηλότερο κόστος καθώς μια εισαγόμενη καρτέλα (30 αυγά) από την Τουρκία κοστίζει μεταξύ 1,6-1,7 ευρώ ενώ το κόστος παραγωγής για την ίδια ποσότητα στην Ελλάδα αγγίζει τα 2,7 ευρώ. «Δυστυχώς στο «παιχνίδι» των ελληνοποιήσεων δε μπαίνουν μόνο οι χονδρέμποροι αλλά συχνά και οι παραγωγοί», εξηγεί στο Agronews ο κ. Γιάννης Σκούμας, ιδιοκτήτης της ομώνυμης φάρμας από τη Λαμία

Στο κόλπο και παραγωγοί

«Πώς γίνεται κάποιες από τις μεγάλες και πολυδιαφημισμένες εταιρείες του κλάδου να μειώνουν τον αριθμό των ζώων αλλά ταυτόχρονα να αυξάνουν τις ποσότητες των αυγών που παράγουν;», αναρωτιέται ο κ. Σκούμας.  Πρόσφατα οι πτηνοτρόφοι αναγκάστηκαν -σε εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας για τις κλωβοστοιχίες- να προχωρήσουν στις απαραίτητες επενδύσεις το κόστος των οποίων κυμαίνεται μεταξύ 100.000 και 130.000 ευρώ για μια μονάδα με 1.000 κότες. Πρόκειται για έργα που έγιναν με ίδια κεφάλαια αφού, παρά τις υποσχέσεις,  δεν μπήκαν σε κάποιο πρόγραμμα.

Τσατσάκης Γιάννης

Πηγή:www.agronews.gr