Το ψωμί των αρχαίων Ελλήνων από δίκοκκο σιτάρι.

Γνωρίζετε ότι το ψωμί των αρχαίων Ελλήνων ήταν από δίκοκκο σιτάρι; Το Δίκοκκο Σιτάρι ήταν δημητριακό των αρχαίων Ελλήνων και το ονόμαζαν Ζεία. Σύμφωνα με ευρήματα σε ανασκαφές στη Μικρά Ασία ανακαλύφθηκαν σπόροι Δίκοκκου Σιταριού από το 12.000 π.Χ. και το χρησιμοποιούσαν για την παρασκευή του ψωμιού μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του '20.

Στην αρχαιότητα δεν έτρωγαν ψωμί από απλό σιτάρι (μονόκοκκο). Το μονόκοκκο σιτάρι το είχαν ως τροφή των ζώων και το ονό­μαζαν πυρρό. Οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν ψωμί από

Δίκοκκο Σιτάρι, θεωρώντας πολύ σημαντική και θρεπτική την αξία του. Σχετικές αναφορές έχουμε από τον Όμηρο στην Ιλιάδα αλλά και από διάφορους κλασικούς.

Το Δίκοκκο Σιτάρι περιέχει το αμινοξύ Λυσίνη (Lycin), ένα βασικό δομικό συστατικό όλων των πρωτεϊνών, που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθάει στην πέψη, την ευκολότερη πρόσληψη του ασβεστίου και του μαγνησίου. Ο Μέγας Αλέξανδρος έτρεφε τη στρατιά του μόνο με Δίκοκκο Σιτάρι. Οι Ιταλοί το ονομάζουν Farro και οι Γερμανοί Emmer.

Ο επίσημος παγκόσμιος όρος για το Δίκοκκο Σιτάρι είναι Triticum Dicoccum

Ονοματολογία Δίκοκκου Σιταριού:

Βοτανολογία                 Γερμανικά      Ιταλικά             Άλλη ονομασία

Triticum Monococcum     Eincorn        Farro Piccolo        Farro Monococcum

Triticum Dicoccum          Emmer         Farro Medio         Farro Dicoccum     

Triticum Spelta               Spelt          Farro Grosso        Dinkel

Στα χημικά εργαστήρια συνέκριναν αλεύρι aπό Ζειά και Σιτάρι καi μέχρι τo 1926 διαπιστώνουν ότι:

Στον εγκέφαλο του ανθρώπου υπάρχει ένας αδένας μεγέθους ευρώ τον όποιον ονόμασαν “Αμυγδαλή” ή “Αμύγδαλα”. Αυτός ο αδένας δημιουργεί τη μνήμη και τη φαντασία στους ανθρώπους με 300 διαφορετικές πρωτεΐνες (αμινοξέα). Αυτές οι πρωτείνες για νά συνδεθούν μεταξύ τους και να δημιουργήσουν τα συμπλέγματα της μνήμης και να διατηρηθούν αυτά στον χρόνο, χρειάζονται μία δύναμη, μία κόλλα, για να κολλήσουν. Αυτή την κόλλα, την προσφέρουν οι τροφές μας και την ονομάζουμε πρωτεΐνη στήριξης, πού σημαίνει συγκόλληση και σταθεροποίηση της μνήμης.

Το ψωμί πού τρώμε από τό Σιτάρι έχει τελείως διαφορετικές πρωτεΐνες στηρίξεως από αυτές που έχει τό ψωμί από τη Ζειά. Εδώ ακριβώς έγκειται και η διαφορά τους.

Στο σιτάρι υπάρχει άφθονη γλουτένη. Η γλουτένη είναι μία ισχυρή κόλλα που χρησιμοποιείται ως φυσική κόλλα από τους ανθρώπους στην καθημερινή ζωή. Η γλουτένη όμως, ως πρωτείνη – στηρίξεως- (συγκόλλησις) των πρωτεϊνών του εγκεφάλου για την δημιουργία τής μνήμης είναι καλή μέν, διότι δημιουργεί ισχυρή μνήμη, αλλά περιορισμένη, διότι συγκολλά περισσότερες πρωτεΐνες των απαιτουμένων και περιορίζει τό απόθεμα αυτών. Αποτέλεσμα είναι να περιορίζει την μνήμη σε πολύ λίγες εικόνες. Έτσι καταστρέφει τη φαντασία και το δημιουργικό πνεύμα. Είναι δε εγκληματική, διότι έμμεσα καταστρέφει την υγεία και το πνεύμα.

Η Ζειά                                                            

1. Βοηθάει στην απορρόφηση τών θρεπτικών συστατικών (ca, mg) κ.ά.

2. Καταστέλλει τις φλεγμονές πού χρονίζουν στον οργανισμό καί καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα.

3. Καταστέλλει τα ένζυμα του καρκινικού κυττάρου (εμποδίζει τήν ανάπτυξιν και μετάστασιν του καρκίνου).

4. Περιέχει τό βασικό αμινοξύ Λυσίνη (Lycin) πού ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και είναι το βασικό στοιχείο στην βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου.

Πηγή:manamoyellas.blogspot.gr